De Egyptische veiligheidsdiensten hebben de controle herwonnen over de Egyptische staat, wat het mogelijk maakt dat er inderdaad nieuwe kerken konden worden gebouwd. Dit blijkt echter ook een keerzijde te hebben. Dezelfde veiligheidsdiensten namelijk die de kerken beschermen, observeren tevens degenen die deze kerken bezoeken.

De Egyptische analist Sam Tadros schreef recent dat „de Egyptische president al-Sisi door velen wordt gezien als een kampioen voor de religieuze vrijheid, maar is dit ook werkelijk waar?” De Egyptische overheid gebruikt de draconische anti-terrorismewetgeving om salafisten en moslimbroeders te vervolgen. De vraag is of dit ook de rechtspositie van christenen heeft verbeterd. Dezelfde wetten kunnen namelijk ook worden aangewend om kritische Koptische activisten te arresteren.

Recent slachtoffer

Ramy Kamil werd hiervan het meest recente slachtoffer. Deze Koptische mensenrechtenactivist werd op 23 november door de Egyptische autoriteiten gearresteerd. Kamil had zich reeds eerder de woede van de autoriteiten op de hals gehaald doordat hij voortdurend de precaire positie van christenen in Egypte onder de aandacht bracht.

Oktober vorig jaar had Leilani Farha de Egyptische provincie Minya bezocht. Zij was de speciale gezant van de Verenigde Naties voor gepaste huisvesting. Rami Kamil had haar begeleid en haar bij die gelegenheid laten zien hoe Egyptische Kopten vaak werden gedwongen om hun huizen en dorpen te verlaten. En dit gebeurde met medeweten van de lokale autoriteiten, die vooral op het platteland van Egypte oogluikend toestonden dat radicale islamisten de Kopten vervolgden en verjoegen.

Leilani Farha schreef hierover vervolgens een vernietigend rapport voor de Verenigde Naties. Zij meldde hierin onder meer dat zij tijdens haar bezoek aan Minya de gelegenheid had gekregen om leden van de christelijke gemeenschap te ontmoeten. Ik sprak met slachtoffers van sektarisch geweld die door hun eigen buren uit hun huizen en dorpen werden verdreven. De veiligheidsdiensten boden onvoldoende bescherming. „Een aantal Kopten liet weten dat ze niet naar huis durfden terug te keren omdat zij vreesden voor hun leven.”

Het rapport bevatte harde kritiek op de Egyptische autoriteiten die hiervoor de Koptische activist Ramy Kamil verantwoordelijk hielden.

Verraad

Kamil werd vorige week gearresteerd en beschuldigd van „verraad” en „het zichzelf versterken door het buitenland.” Dit laatste is een letterlijke vertaling van de aanklacht in het Arabisch, die erop neerkomt dat iemand hulp zoekt in het buitenland voor zijn eigen problemen in Egypte. Deze zinsnede moet de Egyptische Kopten ontmoedigen om steun te zoeken bij de Egyptische gemeenschappen in het Westen.

Er gaat hiervan een intimiderende werking uit die door de Egyptische Kopten werd begrepen. De boodschap luidde dat zij slechts konden terugvallen op het rechtssysteem in Egypte zelf, dat hun echter weinig te bieden heeft.

Dit bleek wederom op 28 oktober jongstleden, toen opnieuw de zaak van Soad Thabet werd verdaagd. Zij is de 70-jarige Koptische vrouw die op 20 mei 2016 door een menigte van 300 moslims naakt door de straten van haar dorp werd gedreven. Zij werd hierbij geslagen en bespuwd. De namen en gezichten van de daders zijn bekend.

Het Egyptische gerecht lijkt echter onwillig om deze daders te bestraffen en daarom werd de zaak van Soad Thabet steeds uitgesteld. Dit gebeurde bijvoorbeeld op 28 oktober, omdat een van de rechters niet was komen opdagen.

Adel Guindy van de organisatie Koptische Solidariteit zei hierover dat „het hele juridische systeem in Egypte is doordrongen van een fundamentalistische islamitische ideologie en dus bevooroordeeld tegen Kopten.”

De Kopten mogen echter geen steun zoeken bij hun geloofsgenoten elders ter wereld.

Lees ook

Al eeuwen gehaat zonder oorzaak