Voor Khomeini stond het vast: het hoofddoel van de Joden – „moge Allah hen vervloeken” – was de „uitroeiing van de islam” en de „vestiging van de Joodse heerschappij over de hele wereld.” Zowel hij als zijn opvolger Khamenei, de huidige ”opperste wetsgeleerde” van Iran, verklaarde dat de „bezetting van Palestina door de Joden” deel uitmaakte van een satanisch project van de Britten en Amerikanen om „onder moslims het zaad van de verdeeldheid te zaaien.”

Vanwaar die vermeende Joodse vijandschap jegens de islam? In een ware publicatiestroom wordt in Iran, op basis van de Koran, gesproken van stuitende negatieve karaktertrekken van de Joden: ongehoorzaamheid en verzet tegenover Allah; wreedheid „zelfs tegen hun eigen vrouwen en kinderen”, alsof „er geen verschil is tussen hen en dieren”; agressiviteit en rancunes jegens derden zonder enige reden; het zijn geslepen, manipulatieve, gewetenloze lieden, moreel door en door verdorven en daarom een bedreiging voor de goede zeden van de familie, het bastion toch van de moslimgemeenschap (oemma).

Sommige Iraanse antisemieten gaan nog verder: Joden heten „vijanden van religie”, zelfs van het mensdom in zijn geheel. Door heel de geschiedenis heen poogden de Joden de waarheid tegen te gaan, te vernietigen en te neutraliseren omwille van het behoud van hun eigen identiteit. Intussen zijn de Joden berucht vanwege hun vermeende hebzucht en dubieuze financiële en economische praktijken. Zij zouden een hoofdrol hebben gespeeld in de Amerikaanse slavenhandel…

Volk of religie

Een prominent thema onder sjiitische scribenten (de sjiitische islam is Irans nationale religie) is het veronderstelde Joodse racisme. Dat slaat terug op het Joodse geloof het uitverkoren volk te zijn. Volgens Iraanse polemisten volharden de Joden erin dat de boodschap van God alleen voor hen bedoeld is. Dit ”racisme” uit zich in de Joodse minachting en uitsluiting van anderen én door het geloof dat de Joodse identiteit zich baseert op bloed.

Sommigen verkondigden zelfs dat de Joden nooit aarzelen om misdaden te begaan tegen derden, juist op grond van dit geloof in hun raciale superioriteit.

Opmerkelijk is dat de meeste Iraanse auteurs die zich bezighouden met het conflict tussen Joden en moslims de Joden een ”volk” noemen en de Joodse identiteit louter verklaren op basis van bloed in plaats van religie. Met andere woorden: al zouden Joden zich bekeren tot de islam, zij zouden toch Joden blijven en de islam door snode plannen blijven ondermijnen. De Joodse identiteit is kortom onveranderlijk.

Deze sjiitische opvatting verschilt van de dominante Arabische terminologie, die een Joods vólk weigert te erkennen en benadrukt dat Joden alleen een relígie delen.

Staatsantisemitisme

Alle bewijzen van officieel antisemitisme in de Islamitische Republiek Iran ten spijt, wijzen heel wat Perzische schrijvers de beschuldiging van Jodenhaat resoluut van de hand. Deze aanklacht zou een kwaadwillige zet zijn in het kader van een psychologische oorlogsvoering, gehanteerd door de zionisten, om hun onwettige aanwezigheid in Palestina te rechtvaardigen. Weer anderen spreken van fictie, geschapen door Joodse historici om de Joden als onschuldige slachtoffers af te schilderen en zo hun kwaadaardige plannen te verbergen.

Eén auteur bijvoorbeeld ontkent gewoonweg het bestaan van antisemitisme. In zijn visie is het probleem het „Joods zijn” zelf! Judaïsme is noch een ras, noch een religie, maar een „mentale ziekte”, vindt hij. Het enige geneesmiddel voor deze kwaal is dat de Joden het judaïsme verwerpen en ontkennen, concludeert deze Iraanse antisemiet.

Categorieën

Over de diepte van de geestelijke afgrond van het Iraanse staatsantisemitisme hoeft geen enkele twijfel te bestaan. Illustratief is in dit opzicht de opsomming van vijf categorieën van vijanden van de islam op een staatswebsite. De Joden vormen daarbij een categorie op zichzelf, de tweede na de satan. Er zijn strijdlustige schrijvers die beweren dat de Koran de Joden vijand nummer één noemt, nog voor heidenen en christenen.

Doorzichtig genoeg trachten de Iraanse machtshebbers zich ondertussen voortdurend vrij te pleiten, door onderscheid te maken tussen ”Joden” en ”zionisten” (Israël). Op 15 november probeerde ”revolutieleider” Khamenei dat op een islamitische conferentie in Teheran als volgt: „De oproep tot liquidatie van de staat Israël impliceert niet het uit de weg ruimen van het Joodse volk.”

Holocaust

Als reactie twitterde Iranspecialist dr. Raz Zimmt: „Dit Iraanse onderscheid tussen Joden en zionisten is niets nieuws. Betreurenswaardig genoeg is de Islamitische Republiek klip en klaar zowel anti-Israëlisch als antisemitisch. Zie bijvoorbeeld de antisemitische inhoud en cartoons in de Iraanse pers en de steun die gegeven wordt aan de ontkenning van de Holocaust.”

Wanneer gaan in het continent van de Holocaust de (politieke) ogen open voor het ware, genocidale karakter van de Islamitische Republiek Iran?

De auteur is historicus en oud-lid van de Irandelegatie van het Europees Parlement.