In Nederland, waar het marktaandeel in de schappen zo’n 18 procent bedraagt, en diverse Europese landen gingen de zaken wel goed. De totale omzet steeg in het boekjaar dat liep tot eind september, met ruim een kwart tot 69,6 miljoen euro. Maar Tony’s mikte aanvankelijk op 73,5 miljoen euro. Onder de streep bleef slechts 2656 euro over, tegen bijna 2,5 miljoen euro een jaar eerder.

Volgens Beltman is het zaak dat Tony’s niet nog zo’n jaar draait. „Je moet winstgevend zijn om een voorbeeld te kunnen zijn voor andere chocolademakers.” Hij streeft in het nieuwe jaar naar verdere omzetgroei en weer een beperkte winst voor het bedrijf, dat sterk inzet op betere werkomstandigheden en een eerlijke beloning voor cacaoboeren.

De reden dat de groei minder hard gaat dan gehoopt, ligt volgens topman Beltman in de Verenigde Staten. Daar is Tony’s nog maar een „kleine jongen”, legt hij uit. De topman merkt dat zijn bedrijf bij inkopers achteraan moet aansluiten. Daardoor duurt het langer om de chocolade in de schappen te krijgen. Ook moest het bedrijf voor het sluiten van deals flink meer kosten maken dan begroot.

Tony’s zoekt nog naar partners voor zijn eerder aangekondigde chocoladefabriek in Pakhuis De Vrede in Zaandam. Het gaat daarbij om forse investeringen. Geld ophalen via de beurs ligt volgens de bestuurder niet zo voor de hand.

Wat meespeelt is dat Tony’s zijn chocolade tot nu toe laat maken door fabrikant Callebaut, die bijvoorbeeld ook de chocola maakt voor de Delicata-repen van Albert Heijn. Er is dus een ander bedrijf nodig om in Zaandam daadwerkelijk chocola te kunnen produceren. Tony’s is hierover nog in gesprek met Callebaut en rivaal Cargill.