„Alleen makkelijke vragen”, grapt Farid Ahmed (57) als hij wordt geïnterviewd. Het tekent de door groot leed getroffen moslim uit Nieuw-Zeeland. Tijdens de aanslag op de Masjid al-Noor-moskee in Christchurch begin dit jaar verloor hij zijn vrouw Husna. Nadat zij andere vrouwen en kinderen uit het gebouw had gered, ging ze opnieuw de moskee in om de aan een rolstoel gebonden Ahmed te zoeken. Toen werd ze doodgeschoten. Nu wil hij met zoveel mogelijk mensen zijn boodschap van vergeving en verdraagzaamheid delen. Maandag en dinsdag woonde hij in Nederland een conferentie over religieuze intolerantie bij.

Wat wilt u met de aanwezigen delen?

„In Christchurch zijn we getroffen door een verwoestende tragedie. We hebben lijden meegemaakt en geleerd hoe we hierop moeten reageren. Hoe we bij elkaar blijven. Hoe iedereen ons helpt om hierdoorheen te komen. Als we dat delen, zal dat ook andere mensen helpen.”

Heeft alles wat u heeft meegemaakt uw visie op vergeving veranderd?

„Vergeving is geen daad van mij. Het belangrijkste wat wij bidden is: „Allah, leid ons. Leid ons naar de juiste houding, de juiste emoties en de juiste daden.” We gingen die dag naar het gebed, en iets verschrikkelijks gebeurde. In een normale situatie denken we ergens goed over na. Maar toen ik slechts één schot van leven of dood verwijderd was, had ik daar geen tijd voor. De vergeving die toen naar boven kwam, was spontaan.

Het was verbazingwekkend wat ik na de schietpartij meemaakte. Toen het schieten ophield, zag ik alle lichamen liggen. Ik sprak met elke gewonde die binnen was. Geen van allen was boos. Niemand. Iedereen zei: „Dank Allah dat je nog leeft.” Mensen wisten dat ik niet kon vluchten. Ik zag zoveel lijden, maar ze lachten naar mij. Dat gaf mij zoveel kracht.”

Zijn er tijden dat het moeilijk is om te vergeven?

„Nee, die heb ik niet. We hebben nog steeds veel verdriet om onze geliefden. Maar we geloven dat ze nu op een goede plaats zijn. Dat geeft ons troost.

De laatste 23 jaar gaven mijn vrouw en ik in de moskee les over vergeving. Allah heeft ons beproefd. Ik ben dankbaar dat ik door die test ben gekomen.

Toen ik vergeving uitsprak, maakte dat mijn hart zo sterk. Werkelijk genezen is de persoon die vergeeft. Als we boos zijn, is ons hart als een vulkaan, we hebben geen vrede. En als de vulkaan ontploft, verbrandt die ook zijn omgeving.

Vergeving is geen zwakte. Als je kunt vergeven, en dat is niet altijd makkelijk, dan zie je wat voor goeds vergeving brengt.”

Heeft u nog met de schutter gesproken?

„Nee, nog niet. Ik heb een verzoek ingediend om met hem te mogen spreken. Wat hij daarmee doet, is zijn zaak. Ik wil hem graag goede raad geven. Ook bid ik voor hem tot Allah, of hij hem wil leiden. En dat Allah alle mensen die net als hij vol haat zitten ook leidt.”

Wat is de beste manier om intolerantie en haat te overwinnen?

„Als je het mij als moslim vraagt, dan vertel ik je wat Allah mij in de Koran zegt. Als iemand kwaad tegen jou doet, doe dan goed. Dus als iemand intolerant is, moet ik tolerant zijn. Als iemand mij haat, moet ik hem liefhebben. En als je dat kunt, en mensen zien dat je om hen geeft, dan worden ze je vriend.

Als we de harten van mensen willen winnen, moeten we het goede voorbeeld geven. Als we intolerantie willen bestrijden, moeten we zelf het goede voorbeeld geven.

Het is belangrijk dat we mensen leren kennen. Menselijke relaties zijn heel krachtig. In deze tijd zijn we veel te veel bezig met onze mobiele telefoon. We bouwen dikke muren om ons heen, we zien onze buren niet meer. We moeten meer menselijk contact maken. Als we dat doen, dan zal de liefde toenemen. Dat is erg belangrijk voor mij.”