Dinsdagochtend worden drie incidenten besproken uit een zorginstelling in Rotterdam. Bij de politie had A. verklaard dat hij zich bij een vrouw bij wie hij insuline had ingespoten „had vergist”. De rechter wilde weten wat hij daarmee bedoelde. A. zweeg minutenlang, schuifelde heen en weer op zijn stoel, om vervolgens bijna onverstaanbaar te mompelen dat hij zich op zijn zwijgrecht wilde beroepen.

De rechter probeerde hem meerdere keren tevergeefs te bewegen toch iets te zeggen. „Rahiied, hoe kan dat? Leg eens uit?” A. keek de rechter wel aan, maar boog vervolgens het hoofd en zweeg. Na ruim een half uur moest de zitting dinsdagochtend noodgedwongen even geschorst worden, omdat A. de vragen niet meer begreep en het niet meer aankon. Dit tot frustratie van de familieleden en nabestaanden van de slachtoffers die aanwezig waren. Ook tijdens de eerste zittingsdag maandag zei A. vrijwel niets.

Het Openbaar Ministerie beschuldigt hem naast de vier moorden ook van acht pogingen tot moord, op zeven personen, op één na allen vrouwen. Ook zou hij insulinepennen hebben gestolen en een Verklaring omtrent Gedrag (VOG) hebben vervalst.

Voor de zaak zijn in totaal acht zittingsdagen uitgetrokken.