„LO” luidt het eerste bericht dat op 29 oktober 1969 tussen twee computers wordt verzonden. Eigenlijk zou er „LOGIN” moeten staan, maar het systeem crasht al na twee letters. De geboorte van internet –vandaag precies 50 jaar geleden– blijkt een zware bevalling.

Programmeur Charles Kline geeft echter niet op. Laat op de avond slaagt hij er toch in om het volledige bericht vanaf een computer aan de Universiteit van Californië naar het Stanford Research Institute, zo’n 500 kilometer verderop, te sturen. Het primaire doel: testen of het met militaire middelen gefinancierde ‘Advanced Research Projects Agency Network’ in staat is om informatie uit te wisselen.

Nadat het eerste bericht met succes langs de westkust van de VS is verzonden, sluiten andere universiteiten zich bij het nieuwe netwerk aan. De belangstelling voor ARPANET groeit, wat steeds meer koppelingen met andere netwerken oplevert. Langzaam maar zeker ontstaat de ‘ruggengraat’ van een wereldwijd netwerk dat primair wordt gebruikt voor militaire doeleinden. Met het groeiende aantal gebruikers dringt zich ook de potentie voor andere toepassingen op. Het ‘ARPA Internet’ kan immers ook worden gebruikt om digitale post te versturen (e-mail), digitale prikborden (bulletinboards) te maken en digitale documenten te publiceren. Mailen gebeurt al snel: in 1971 stuurt Ray Tomlinson de allereerste e-mail. De digitale documenten laten nog even op zich wachten: het duurt nog tot 1989 voor Tim Berners-Lee in Zwitserland de techniek ontwikkelt die de basis vormt voor het wereldwijde web.

Als in 1988 het doek definitief valt voor ARPANET is het netwerkzaadje ontkiemd en uitgegroeid tot een boom waarvan de omvang op dat moment niet kan worden overzien –met mooie én wrange vruchten. Vijftig jaar later is internet een continu uitdijend universum waarvan de grenzen nog steeds niet kunnen worden overzien.