Hoe schuld student kan ontregelen
Studenten steken zich vaker in de schulden; vooral sinds invoering van het leenstelsel in 2015. In 2019 bedraagt de schuld van (oud-)studenten 19,3 miljard euro, 1,9 miljard meer dan in 2018, meldde het CBS maandag. Twee studenten over hun financiën.
„Ik hoor verhalen over tobbende studenten”
Simon Pouwelse (21), derdejaars econometrie in Rotterdam
Studieschuld: 20.000 euro
„Ik kan best redelijk leven met mijn studieschuld van 20.000 euro. De baangarantie in mijn sector is groot. Bovendien ligt het startsalaris hoog: zo’n 3000 euro bruto.
Ik hoor ook verhalen van studenten die tobben over schulden. Een vriendin ging er een paar maanden tussenuit vanwege een zware operatie. Daardoor moest ze haar studie na twee jaar afbreken. Heel zuur. Ze heeft het gevoel dat ze veel geld heeft weggegooid. Studentenstellen die trouwen hebben soms samen een schuld van meer dan 50.000 euro. Zie dan maar eens een huis te vinden. Dramatisch.
Ik koos er bewust voor een jaar langer over mijn studie te doen. Omdat ik tijd wilde vrijmaken voor mijn bestuurswerk bij PerspectieF, de jongerenorganisatie van de ChristenUnie. Dat kost zo’n twintig uur per week. Ik leer daar veel, over bijvoorbeeld debatteren, crisismanagement en leiderschap.
Ik kom uit Middelburg en woon in Rotterdam. Veel studenten verdienen een zakcentje in de horeca. Ik doe dat niet. Een jongere heeft aan zijn studie al een veertigurige werkweek. Als critici zeggen dat studenten zich niet moeten aanstellen en maar een zakcentje moeten bijverdienen, vind ik die kritiek erg bekrompen. Ik wil tijd vrijmaken voor het leggen en onderhouden van sociale contacten. De eenzaamheid onder studenten is soms groot.
Ik heb gelukkig een fijne vriendengroep. Met twee vrienden woon ik in een studentenhuis. Maandelijks betaal ik zo’n 450 euro huur, inclusief gas, water en licht. Na mijn studie hoop ik daar nog een of twee jaar te wonen. Zodat ik met mijn salaris zo snel mogelijk mijn schuld kan aflossen. In de toekomst hoop ik weer naar Middelburg te gaan, als daar werk voor me is. Het is daar prettig wonen.”
„Altijd geld verdiend in eierhandel”
Pieter Meijers (22), vierdejaars bedrijfskunde in Nijmegen
Studieschuld: 30.000 euro („maar eigenlijk 0”)
„Al sinds de middelbare school heb ik een bijbaantje. In het Zeeuwse Meliskerke, waar mijn ouderlijk huis staat, werkte ik op zaterdagen en in vakanties in een eierhandel. Dat ben ik in mijn studententijd blijven doen. Meestal ging ik afgelopen jaren in de weekenden dus naar Zeeland. Zodoende heb ik een flinke financiële buffer opgebouwd. Daarmee kan ik mijn studie betalen.
Toch heb ik de maximale lening opgenomen: ik heb een studieschuld van 30.000 euro. Ik heb dat geld op een aparte rekening gezet en hoefde het eigenlijk niet te lenen. Maar als student bedrijfskunde ben ik natuurlijk aan het rekenen gegaan. Ik betaal voor zo’n studielening 0 procent rente. Mijn vriendin en ik hopen in de toekomst een huis te kopen. Dan betaal je zo 3 procent rente voor een hypotheek.
Ik heb een jaartje uitloop genomen voor mijn studie bedrijfskunde. Die tijd gebruikte ik voor een stage bij de SGP-fractie in de Tweede Kamer. Met bedrijfskunde had dat niet veel van doen. Dus ik kreeg er geen studiepunten voor.
In Ede wonen we met z’n zessen in een studentenhuis. Ik ben iemand die naast zijn studie graag veel doet. Zo ben ik lid van de reformatorische studentenvereniging DC. Daar zat ik ook een jaar in het bestuur. Ook ben ik actief voor SGP-jongeren. Die nevenfuncties hebben me minstens zo veel gevormd als mijn studie bedrijfskunde, eerst in Wageningen en nu in Nijmegen. Ik heb er niet zo’n moeite mee allerlei ballen tegelijk in lucht te houden.
Al moet ik oppassen dat ik niet te veel op mijn nek haal. Ik merk dat medestudenten niet altijd weten hoe ze hun tijd goed kunnen indelen. Ook nemen ze soms hun verantwoordelijkheid niet. Je zult zelf aan het studeren moeten. Niemand op de universiteit ligt er wakker van als jij je huiswerk niet maakt.”
