Recensie: Brodsky Quartet speelt Elgar
Edward Elgar (1857-1934) dankt zijn roem niet in de laatste plaats aan een meeslepende melodie uit zijn eerste ”Pomp and Circumstance March”. Voorzien van een nationalistische tekst begon deze melodie als ”Land of hope and glory” aan een ware zegetocht. Elgar, gevierd componist in een tijdperk waarin Engeland nog een kwart van de aardbol beheerste.
Optimisme alom dus, of toch niet? Ondanks alle grandeur is in Elgars muziek de melancholie nooit ver weg. Dat geldt zeker voor de werken die hij schreef in de jaren 1916-1918. Liefhebbers kennen zijn mooie celloconcert uit deze periode, maar Elgar componeerde toen ook het strijkkwartet opus 83 en het pianokwintet opus 84. Elgar wordt wel de Engelse Brahms genoemd; wie zijn vaak ingetogen, zangerige, soms wat dralende melodieën hoort, begrijpt waarom. Toch heeft Elgars muziek een oorspronkelijk karakter. Een donkere, melancholieke, soms geagiteerde stemming domineert het strijkkwartet. De verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog en de ziekte van zijn vrouw Alice drukten Elgar in deze tijd terneer.
Het pianokwintet is grootser van opzet, met stevige contrasten. Typerend voor Elgar is het ‘nobele’ karakter van het Adagio. Beluister dit eerst, als u zich voor deze muziek wilt laten winnen. Beide werken vormen namelijk best een uitdaging voor de luisteraar. Maar het loont de moeite, zeker ook dankzij het intense, maar verfijnde spel van het Brodsky Quartet en pianist Martin Roscoe.
Elgar – String Quartet – Piano Quintet; Brodsky Quartet en Martin Roscoe (piano); Chandos (CHAN 10980); € 11,70; meer informatie: www.chandos.net
