Het onderzoeksbureau van het ministerie van Economische Zaken nam gegevens van tienduizenden bedrijven uit de periode van 2006 tot 2013 onder de loep. Daaruit bleek dat er nauwelijks verschillen in de loonontwikkeling waren tussen bedrijven die het goed en die het minder goed deden.

Om het totaalbedrag aan lonen toch omlaag te krijgen, kozen bedrijven er veel vaker voor om banen te schrappen. Het vaakst gebeurde dat bij bedrijven waar veel migranten, deeltijders of werknemers met tijdelijke contracten werkten.

Dat ondernemingen niet zo happig op loonaanpassingen zijn, komt mogelijk doordat ze vrezen voor de gevolgen voor de motivatie van het personeel. De onderzoekers stippen aan dat de resultaten mogelijk op een tweedeling wijzen. Daarbij worden werknemers met een zwakke positie op de arbeidsmarkt bij tegenslag harder geraakt dan personeel dat zich verzekerd weet van een baan.