Verzamelde artikelen van Anton Vernooij
Dr. Anton Vernooij (1940) heeft zich zijn leven lang beziggehouden met vragen op het snijvlak van muziek en liturgie. Hij is priester en musicus en was jarenlang actief in het onderwijs. Eerst bijna dertig jaar als docent aan het Nederlands Instituut voor Kerkmuziek in Utrecht, vanaf 1998 als bijzonder hoogleraar liturgische muziek aan de katholieke theologische faculteit van wat nu Tilburg University is.
Al die tijd heeft Vernooij ook gepubliceerd, met als rode draad de liturgische en rituele benadering van muziek. Hij „doordenkt diepgaand zowel de rol van muziek in de liturgie, als het muzische karakter van de liturgie als geheel”, schrijven Martin Hoondert, Marja Blakenburg en Wim Krist in de inleiding van ”Zingen van grote dingen”. Daarin brengen drie –allen op de een of andere manier leerling van Vernooij– een selectie uit de artikelen die de priester-musicus de achterliggende decennia schreef opnieuw voor het voetlicht.
De onderwerpen lopen uiteen. Vernooij schrijft –vanuit rooms-katholiek perspectief– over de criteria voor de kwaliteit van liturgische muziek en over de vraag of het erg is dat de meeste liturgische muziek door amateurs gezongen wordt. Hij maakt –in 1974– de balans van de Nederlandse kerkmuziek op en analyseert de verhouding tussen ratio en emotie in de kerkmuziek. Interessant is zijn vraag naar het verschil tussen religieuze en profane muziek („Waarom verloopt religieuze muziek bij voorkeur via een vrij egaal ritme en in een rustig tempo?”).
Zingen van grote dingen. Over muziek in de liturgie, Anton Vernooij; uitg. Berne Media; 256 blz.; € 24,90
