N. stak vorig jaar op 3 september in een studentenappartement in Emmen de even oude vrouw met een mes in haar hals en liet haar stikken in een kussen. Beiden studeerden aan de hogeschool in Emmen en waren sinds kort huisgenoten. N. belde in de vroege ochtend zelf 112.

Het ambulancepersoneel vond de vrouw in een onnatuurlijke houding naast haar bed en probeerde haar tevergeefs te reanimeren. N. zei dat de dood van de vrouw een ongeluk was. Zij zou hem hebben tegengehouden toen hij zelfmoord wilde plegen. Maar volgens de rechter heeft N. haar gestoken en haar hoofd in de kussens gedrukt.

Naar eigen zeggen raakte N. met de vrouw in een worsteling en kon hij niet verklaren hoe zij om het leven was gekomen. Dit geloofde de rechter niet. N. is tijdens het onderzoek slechts gedeeltelijk open geweest over wat er is gebeurd. Hij probeerde vanaf het begin de regie in eigen hand te houden en had volgens de rechter alleen oog voor zijn eigen toekomst. Dit rekende de rechter hem zwaar aan.

Ook vond de rechter het ernstig dat N. niet direct het alarmnummer belde en het slachtoffer een tijdlang voor dood achterliet. „Een jonge vrouw is haar toekomst ontnomen. Haar dood heeft tot onmacht, verdriet en woede geleid bij de nabestaanden. Geen straf kan dit verlies ongedaan maken”, zei de rechter.