In de melkveesector was sprake van een daling van 303,5 miljoen kilo naar 289,9 miljoen kilo stikstof, vooral als gevolg van de gekrompen veestapel. Melkveehouders zaten daarmee tezamen nog boven de afgesproken norm van 281,8 miljoen kilo. Bij vleesrunderen steeg de stikstofuitscheiding met 12 procent tot 37,5 miljoen kilo. In de varkenssector bleef de stikstofproductie nagenoeg gelijk op bijna 97 miljoen kilo, waarmee binnen de norm werd gebleven. Dat gold ook voor pluimveehouders die een paar procent van het plafond van 60,3 miljoen kilo wegbleven.

Tegenover de krimp van de veestapel kampt de sector met een toegenomen voerverbruik en een afnemend areaal snijmais. Daardoor zit er de laatste jaren meer gras en krachtvoer in het rantsoen van koeien. Gras en krachtvoer bevatten doorgaans drie keer meer stikstof dan snijmais. Per koe werd daardoor meer stikstof uitgestoten, waarmee de krimp van de veestapel op de totale productie minder effect sorteerde.

De definitieve fosfaatproductie kwam uit op 162 miljoen kilo, 1 miljoen kilo meer dan bij de vorige raming. Evengoed kleurde de sector qua fosfaat nog altijd binnen de lijntjes, net als een jaar eerder. Brussel staat toe dat maximaal 172,9 miljoen kilo fosfaat wordt geproduceerd.

Omdat Nederland jarenlang het plafond doorbrak werden in 2016 afspraken gemaakt met melkveehouders en varkensboeren om de fosfaatproductie in te dammen. Zo werd onder meer de veestapel kleiner en werd het fosforgehalte in mengvoer verlaagd. De Europese regels moeten ervoor zorgen dat er niet te veel fosfaat uit mest in de bodem en in het grondwater terechtkomt. Fosfaat kan schadelijk zijn voor het milieu. Produceert een land te veel, dan volgen mogelijk Europese sancties.