Bijna wekelijks lezen we van kerksluiting en krimp. Van zieltogende en gedecimeerde kerken. De jaarcijfers van de verschillende instituten stemmen niet vrolijk. De Protestantse Kerk in Nederland verliest per dag 150 leden. Sommigen zal dit verheugen, ze zullen er geen traan om laten. De meeste uittreders verdwijnen door overlijden of uitschrijven, omdat ze niets meer hebben met God en kerk. Mijn generatie maakte nog net de tijd mee van volle en soms afgeladen bedehuizen. Niet alleen op het dorp, maar ook in de stad. Men moet de Heere liefhebben om bedroefd te zijn over die kaalslag. Hoeveel kerken zijn er in een halve eeuw tijd niet gesloopt of van bestemming veranderd? De geest van deze eeuw is diep doorgedrongen in denken en doen van de meeste mensen. Ook bij veel kerkleden: samen de weg kwijt.

Gelukkig loopt ‘bij ons’ het kerkelijk bedrijf nog gesmeerd. Veel bedehuizen zitten vol. Er zijn jongeren. Er is actief verenigingsleven. We hebben eigen scholen en organisaties. We hebben… Hoe lang of hoe kort zal het duren voordat ook de verwoestende kaalslag ‘bij ons’ toeslaat?! De worm van de secularisatie zit al diep in het gebinte. Er zijn genoeg duidingen om ongerust te worden. Je kunt de oplossing zoeken in vernieuwing en verandering, of vastroesten in vormen en tradities, maar het is allemaal leeg als Christus niet de inhoud is.

In Biddinghuizen vond tijdens Pinksteren de jaarlijkse opwekkingsconferentie plaats. Het NOS-journaal toonde beelden. Duizenden blijde, verloste mensen sprongen en zongen op de maat van de elektronica bij glitter en glamour. Het was „gaaf” en „cool”, maar ik bleef onopgewekt. Wie zou echter niet vurig verlangen naar opwekking? Misschien moet je dan wel eerst bekommerd raken over de eer van de heilige God. Dan gaan ook al die mensen je ter harte die aan God voorbijleven.

Wat is er toch mis met de kerk in Europa? Iemand antwoordde: „Met ons is het mis.” Dat geeft te denken. Weerstaan wij de Heilige Geest? Blokkeren wij de pinksterstroom met onze zonden, stelsels en schema’s? Wie leeft uit de verzoening met God heeft afkeer van de zonde en verlangt een leven doortrokken van Christus. Dat is de dood van alle vormelijkheid en levenloze orthodoxie. Waar begint een opwekking? Bij u, jou en mij misschien…?