Dekker beloofde deze maatregelen te nemen nadat duidelijk was geworden dat Michael P., die verdacht wordt van de verkrachting van en moord op Anne Faber, te veel vrijheden genoot. Hij verbleef in een kliniek voor forensische zorg in Den Dolder, maar mocht er geregeld op eigen houtje op uit. De instelling voor gedetineerden met psychische problemen wist ook niet wat hij precies op zijn kerfstok had en hoe groot het gevaar van herhaling was.

Voor een overplaatsing moet een gedetineerde aan strengere voorwaarden voldoen, schrijft Dekker aan de Tweede Kamer. Het vergrijp waarvoor hij vastzit en het gevaar dat hij weer in de fout gaat, moeten nauwkeurig worden bekeken. Ook moet de veroordeelde zelf op gesprek komen bij psychologen en gedragsdeskundigen.

Dekker onderzoekt nog of hij kan verhinderen dat gedetineerden met een beroep op hun privacy kunnen voorkomen dat de gevangenis informatie over hen met hun kliniek deelt. Michael P. wist zo te beletten dat zijn behandelaars werden ingelicht over de ernst van de verkrachting waarvoor hij was veroordeeld.

Na twee derde van een gevangenisstraf komt een veroordeelde vrij. Dekker wil dat laatste derde deel van de straf kunnen gebruiken voor een verplichte behandeling. Dan voelen behandelaars ook minder druk om een patiënt al voor die tijd de kans te geven aan het gewone leven te wennen, denkt hij. De Tweede Kamer moet zich nog buigen over dat voorstel.

De reclassering houdt inmiddels toezicht op gedetineerden in forensische klinieken die voor vrijheden in aanmerking komen. Voor die worden verleend, wordt het Openbaar Ministerie om advies gevraagd. Dat geldt ook bij de verhuizing van een gevangenis naar een kliniek. Dat is duidelijker afgesproken en vastgelegd.