De Nederlandse volksvertegenwoordigers doen „heel veel” in Brussel, meent Van Keulen, docent aan de Haagse Hogeschool. „Het is niet gelukt om antwoord te vinden op de vraag wat ze daar nou precies hebben bereikt. Maar het belangrijkste wat dit boekje leert, is dat er met de verkiezingen echt wat te kiezen valt.”

Ook haar coauteur en collega, Chris Aalberts, bevestigt dat het boek uiteindelijk geen antwoord geeft op de vraag. De conclusie luidt: het blijft onduidelijk wat de Nederlandse leden van het Europees Parlement met hun werk bereiken. Maar als het boek geen antwoord kan geven op die vraag, waarom toch publiceren? „Het boek heeft als doel om in de Nederlandse samenleving het gesprek over onze volksvertegenwoordigers in Brussel te beginnen”, zegt Aalberts.

„Mensen moeten bekend worden met het werk in Brussel. Zo weten velen niet dat PvdA-Europarlementariër Agnes Jongerius zich voor de detacheringsrichtlijn heeft ingezet. Na het lezen van dit boek zijn burgers op de hoogte van waar onze Europarlementariërs zich voor inzetten.”

Een van de redenen waarom het moeilijk is om echt antwoord te krijgen op de vraag wat de 26 parlementariërs doen, komt volgens Aalberts door de onduidelijkheid wie de credits kan krijgen van een behaald resultaat. „Veel van de onderhandelingen gebeuren achter gesloten deuren. Ook is het moeilijk aan te geven of een tegenpartij het plan nu wel steunt vanwege het werk van de parlementariër of dat die partij toch al welwillend tegenover een compromis stond.”

Toch zouden Nederlandse media meer onderzoek moeten doen naar het werk van de Europarlementariërs en ze daarvoor ter verantwoording roepen, vinden de auteurs. „Kijk bijvoorbeeld naar het dossier van de pulsvisserij. Heeft CU-Europarlementariër Peter van Dalen zijn werk goed gedaan? Nee. Maar toch gaan alle vissers weer op Van Dalen stemmen. Waar worden onze volksvertegenwoordigers in Brussel ter verantwoording geroepen?”, vraagt Aalberts zich af.

Enkele Europarlementariërs wilden niet in het boek aan het woord komen, onder wie die van de PVV. Het is volgens Aalberts duidelijk waarom zij niet wilden meewerken. „Die hebben de afgelopen vijf jaar niets bereikt. Voor de PVV is dat niet heel onbegrijpelijk. Ze zitten in een kleine fractie en krijgen daardoor weinig functies. Ook worden al hun plannen weggestemd.” Ook SGP-er Belder werkte niet mee aan het boek.