Na de dramatische scheiding tussen Pim Fortuyn en Leefbaar Nederland hadden we een leider zonder partij en een partij zonder leider. Inmiddels blijkt die leider in zijn woonplaats Rotterdam niet zonder kiezers te zijn en de partij zonder leider heeft sinds zondag weer een nieuwe aanvoerder.Met officier van justitie Teeven kan Leefbaar Nederland zich profileren als de partij die ernst wil maken met de criminaliteitsbestrijding. Dat laatste is zeker nodig. Vooral in de steden is de misdaad tot ongekende hoogte gestegen.

Te makkelijk hebben andere partijen, de PvdA voorop, jarenlang dit probleem gebagatelliseerd. Melkert mag dan de laatste weken gekozen hebben voor een harde opstelling tegen (jeugdige) criminelen, maar vooral in de jaren zeventig heeft zijn partij het er lelijk bij laten zitten. Een betere maatschappij met minder sociale ongelijkheid, zo meende men toen, zou vanzelf ook een eind maken aan veel crimineel gedrag.

Nu zien we een opmars van nieuwe partijen die zich sterk maken tegen de criminaliteit, terwijl ook de gevestigde partijen veel hardere standpunten innemen dan voorheen. Maar zelfs van een officier van justitie in de politiek moeten we geen wonderen verwachten. Het terugbrengen van het hoge criminaliteitsniveau naar meer aanvaardbare proporties is een zaak van lange adem.

Dat is niet alleen een kwestie van meer agenten en meer cellen. Het heeft ook te maken met de opvoeding van de jongere generatie, de hechtheid van het gezinsverband en de invloed van de media, de tv voorop.

Terwijl Fortuyn kennelijk beschikt over een bepaald charisma waardoor hij mensen aanspreekt, is dat bij de nieuwe lijsttrekker van Leefbaar Nederland bepaald niet het geval. Zijn komst zal de kansen van Leefbaar Nederland in de opiniepeilingen niet echt doen stijgen. De vraag is zelfs of er naast Fortuyn en naast de gevestigde partijen van rechts en links nog plaats is voor Leefbaar Nederland. Officieel mikt men op tien zetels, maar Teeven heeft al aangekondigd dat hij ook kamerlid blijft als het er maar twee of drie blijken te zijn.

Terwijl in Nederland de verkiezingen niet op zondag worden gehouden en partijcongressen meestal de zondag ontzien, heeft Leefbaar Nederland juist een grote voorkeur voor de zondag als vergaderdag. Ook voor het jongste partijcongres, waar Teeven gekozen werd, was de zondag uitgekozen. Hopelijk wordt daarmee geen trend gezet in de Nederlandse politiek.

Los nog van hun verkiezingsprogram, wat daar in staat en wat er niet in staat, maken die zondagse congressen duidelijk dat er voor orthodoxe protestanten die de zondag als Gods dag zien, in zo’n partij geen plaats is. Ook al richten de leefbaarheidspartijen zich op het oplossen van allerlei concrete knelpunten in hun gemeente (knelpunten die vaak niet zoveel van doen hebben met levensbeschouwing en politieke ideologie) toch blijkt ook hier dat men in de politiek niet levensbeschouwelijk neutraal kan zijn.

Waarschijnlijk vindt men (zo men er al over nagedacht heeft) dat de groep protestanten die hechten aan de zondagsheiliging zo klein is, dat je daar echt geen rekening mee kunt houden.