Dick Molenaar ging op 1 januari 1972 in het kerkdorp van start. Zijn vader kocht de zaak en liet Dick –in het bezit van de vereiste papieren– weten dat hij de slagerij moest gaan runnen. De rechter moest eraan te pas komen om de net 19 jaar oude Dick ”zakelijk volwassen” te verklaren.

Wenden jullie snel in Schoonrewoerd?

„We komen uit een christelijk milieu en pasten goed in het dorp. De kinderen gingen hier naar school, we voelden ons al snel thuis.

We hadden volop klandizie. In de eerste jaren hadden we een grote uitbreiding. We gingen bezorgen in een groot gebied rond Schoonrewoerd: van Leerdam tot Everdingen. Van lieverlee viel die bron van inkomsten weg.”

Wat veranderde er nog meer?

„Ons assortiment breidde flink uit. In de beginjaren verkochten we vooral verse worst en lappen vlees, maar bijna geen panklare producten. Ik weet nog goed dat wij begonnen met de verkoop van slavinken.”

Wat is belangrijk in het slagersvak?

„Klanten zoeken nostalgie en beleving. Als de riblappen in de reclame zijn, is er nauwelijks vraag naar. Voor draadjesvlees staan de mensen in de rij, terwijl het om hetzelfde product gaat.

Daarnaast is het belangrijk om je als slager te laten zien: zorg dat je in de winkel bent om advies te geven. Klanten waarderen die aandacht. Ook voor een luisterend oor bij lief en leed. Van geroddel hielden we niet. Ooit heb ik het licht in de winkel uitgedaan en gezegd: Ga buiten maar kletsen.”

Jullie hadden klanten door heel Nederland?

„We maakten onze worst zelf en hadden voor ons rundvlees een speciale leverancier. Die kwaliteit sprak mensen aan. Klanten uit het hele land bestelden een paar keer per jaar tientallen kilo’s vlees. Het ging om oud-inwoners van het dorp of dagjesmensen die hier ooit langskwamen en een broodje ham kochten. Nu we stoppen, is het een gekkenhuis. Klanten zijn aan het hamsteren geslagen. Iemand bestelde 122 ons worst. Het duurde even voor dat gesneden was.”

Welk gevoel overheerst er bij het afscheid?

„We vinden het jammer dat er geen opvolger is. Voor hem was de omzet niet groot genoeg. We stoppen met pijn in het hart. De contacten met onze klanten gaan we missen. Maar het werd te zwaar. Elke maandagmorgen in alle vroegte worst maken; altijd staan, altijd in de kou. We kijken dankbaar terug. We beleefden voor- en tegenspoed, maar de Heere heeft ons altijd doorgeholpen.”

In de schijnwerpers: rubriek voor opmerkelijk regionaal nieuws.