Bent u wel eens op vakantie geweest? Vast wel. Wat voor herinneringen heeft u daaraan? Prachtig weer. Gezelligheid met de familie. Mooie plaatsjes. Wandelen in de bergen. Een lange reis… Ik hoop voor u dat het positieve herinneringen zijn en dat u wellicht ook inspiratie kreeg voor de periode na de vakantie.

Ik of, beter gezegd, wij zijn afgelopen zomer ook op vakantie geweest. Naar Zuid-Europa. Een vakantie met heel goede herinneringen. Prachtig weer. Mooie historische plaatsjes. Een bezoek aan Barcelona, met zijn prachtige Gaudi-architectuur. Maar ook een antwoord op een latente vraag. En daarin neem ik u graag mee.

Rustmomenten

Het is een jaar geleden dat er een app-bericht van Kees van der Staaij bij mij binnenkwam: „Kan ik je vertrouwelijk bellen.” De inhoud en het resultaat zijn inmiddels voldoende bekend. Daar hoef ik niet meer op in te gaan.

Inmiddels mag ik bijna een jaar lid zijn van de Tweede Kamer. Een plaats die door sommigen benijd wordt. Anderen snappen niet dat je het wilt doen. Weer anderen denken daar vast nog anders over.

Hoe dan ook. Ik zit er. En laat ik u uit de droom helpen, voor het geval u mocht denken dat het een leuk erebaantje is. Je moet er ook gewoon werken en proberen je talenten zo goed mogelijk te benutten. En net als in iedere andere baan gaat dat de ene keer beter dan de andere keer.

U kent vast de uitdrukking ”het is hollen of stilstaan”. Nu is het in het parlementaire werk vaak hollen. Daar hoef je niet je best voor te doen. Af en toe stilstaan, dat is de kunst. Daar hebben we als SGP’ers uiteraard de zondag voor. Gelukkig wel.

Maar er zijn ook recessen. In die perioden is het toch niet moeilijk om te blijven hollen. Werkbezoeken, campagnes, telefoontjes, nieuwsberichten, social media, enzovoorts. Die kunnen je dagen blijven vullen. Het is de uitdaging om dan rustmomenten te creëren. Inmiddels ben ik daarin al gevorderd. Zo ook afgelopen zomer, toen we met ons gezin tweeënhalve week in het zuiden van Europa waren.

Pracht en praal

In Spanje was er tot onze verrassing een Nederlandstalige kerkdienst op een paar kilometer afstand van ons appartement. De bij sommigen vast wel bekende predikant-zendeling Coster van de Spaanse Evangelische Zending ging voor.

Iets over de omstandigheden: We kwamen aan op een grote, drukke, warme camping. Het was 38 graden. Na een stukje wandelen vonden we de kerk. De ‘muren’ van de kerk bestonden uit een coniferenhaag. Daarin was een soort prieel van steen, waar de predikant kon staan. Het dak was de open lucht. Gelukkig waren er enkele bomen die zorgden voor schaduw. Tussen de hagen stonden klapstoeltjes. Alleen al de entourage was er een die ik niet snel zal vergeten.

Het was de laatste dienst in een reeks over de vraag: ”Wat is een goede koning?” In deze dienst werden de diverse koningen nog eens langsgelopen. Ik zal hen niet allemaal noemen. Wat mij onder andere opviel, was dat koning Salomo, die zo geroemd wordt om zijn rijkdom en zijn wijsheid, aan het einde van zijn koningschap toch ook mindere kanten had.

Salomo’s pracht en praal werd opgebracht door hoge belastingen voor het volk. Ligt daarin geen parallel met wat we nu zien in Nederland en Europa? Er worden prachtige dingen gebouwd. Er wordt veel geïnvesteerd in prestigeprojecten. En hoe zit dat met de miljarden voor het klimaat? Gelukkig leven we in een democratie en kan ons volk zijn stem eens in de zoveel jaren laten horen.

Terug naar de vraag: ”Wat is een goede koning?” De preek ging over koning Achab. Het was wel helder: Achab was niet zo’n goede koning. Dat uitte zich niet in de laatste plaats in het begeren van de wijngaard van Naboth.

Maar wie was dan wel een goede koning? In de preek werd deze vraag verrassend beantwoord: „Naboth”. Maar dat was toch helemaal geen koning? Dat klopt. Toch was Naboth gesteld over het erfgoed van zijn vaderen, de wijngaard van zijn voorgeslacht. Daar mocht Naboth voor blijven staan. Ook al kon hij deze inruilen voor veel meer rijkdom. Hij was getrouw over datgene waarover hij gesteld was. Hij heeft het moeten betalen met zijn leven.

Erfgoed

Het was een antwoord op de vraag die bij mij latent aanwezig was: wat doe je als politicus van een kleine partij in Den Haag? Nou, heel simpel. Net als Naboth getrouw zijn over datgene waarover je gesteld bent.

Een goede les voor mij en hopelijk ook voor u. God heeft ook ons een erfgoed gegeven. Iets wat al vele geslachten oud is: Zijn Woord. Aan ons de opdracht om te leven naar dat Woord. Dat kunnen en willen we niet in eigen kracht. Dat kan alleen door Jezus’ kracht.

We mogen het in de lijdensweken extra inleven wat de prijs was voor onze Koning, Koning Jezus. Hij heeft betaald met Zijn leven. Hij heeft onze schuld gedragen en volkomen betaald voor onze zonden. Zijn wij, bent u bereid om daarvoor te blijven staan? Zijn wij getrouw als burgers en christenpolitici in deze wereld? De prijs voor u en voor mij kan hoog zijn. Het perspectief is echter geweldig. Koning Jezus zegt immers Zelf: „Wie Mij belijdt voor de mensen, die zal Ik belijden voor Mijn Vader!”

De auteur is Tweede Kamerlid voor de SGP.