„Mijn ziel kleeft U achteraan; Uw rechterhand ondersteunt mij.”

Het doel waartoe God geestelijke verlating zendt, is dat de gelovige beproefd wordt, opdat in hem de begeerte naar de genade steeds meer zou worden versterkt, zodat de verborgen zonde ontdekt en bijkomende zonden voorkomen worden. Zo wordt de zondaar leeg en arm van geest en krijgt hij een afkeer van deze wereld. In dit pelgrimsleven wordt hij gespeend van de aardse en uiterlijke vreugde en vertroosting. Hij leert met tranen gespijzigd te worden, als zijnde de enige lekkernij der vertroosting in tijden als de Vertrooster niet tegenwoordig is, opdat hij zijn God des te vaster zal aanhangen. „Mijn ziel kleeft U achteraan…” (Ps. 63:9). Ook heeft de Heere als doel met de geestelijke verlating dat God uitkomst geeft in de verzoeking, maar dat Hij ook de triomf na een volkomen overwinning geeft, of ten minste verkwikkingen en liefelijke tijden. „God is getrouw, Welke u niet zal laten verzocht worden boven hetgeen gij vermoogt (1 Kor. 10:13).

Gisbertus Voetius, hoogleraar in Utrecht (”De geestelijke verlatingen”, 1646)