Arjan Heldoorn: “Als timmerman miste ik de meerwaarde van het werken met mensen”

Soms kun je je oude functie uitstekend combineren met de gehandicaptenzorg. Althans, Adullam biedt zij-instromers deze ruimte. Arjan Heldoorn (35) zegde zijn baan in de bouw op en solliciteerde in 2006 als begeleider bij Adullam. Nu heeft hij een “prachtige, gevarieerde baan” op Horstheim en dan vooral op de mooie Kinderboerderij Samenzó in Staphorst. Regelmatig pakt hij nog eens een timmerklus op. Verder is hij vooral lekker met de deelnemers aan het werk en kan hij hen - mede vanwege zijn praktische achtergrond - een zinvolle dagbesteding bieden. En deze mensen? Zij bloeien ervan op!

Anne Rebel-Lodder

25 February 2019 15:21Gewijzigd op 16 November 2020 15:22

Kinderboerderij Samenzó, opgezet door collega en zij-instromer Dick, biedt qua ontwerp en afwerking eerder de aanblik van een kleine dierentuin. Her en der zijn deelnemers aan het werk. Er wordt geharkt, geveegd en geschoffeld. “Dat is zo mooi aan Adullam in Staphorst. We sluiten met diverse activiteiten - zoals het buitenwerk, de kringloopwinkel, de bakkerij, inpakwerkzaamheden en de kinderboerderij - aan bij de interesses van de verschillende deelnemers”, vertelt Arjan.

Arjan werkt inmiddels al twaalf jaar op Horstheim. Toch had hij het in de bouw ook goed naar zijn zin, vertelt hij. “Ik vind het leuk om met materialen te werken en met zichtwerk bezig te zijn. Nog steeds trouwens. Maar ik miste de meerwaarde. Een helpende hand te bieden aan mensen die dat nodig hebben. Toen ik een jaartje of tien was, werd bij mijn oom een jongen geboren met een verstandelijke beperking en spina bifida [open ruggetje, red.]. Daar trok ik altijd erg op aan. Sindsdien heb ik, denk ik, affiniteit gekregen met mensen met een beperking.”

Gehandicaptenzorg is bijzonder

“Op Horstheim en zijn dependances komen veel puzzelstukjes voor mij samen. Ik werk met mensen met een beperking. Hun openhartigheid en het feit dat je hulp kunt bieden, maakt de gehandicaptenzorg voor mij bijzonder. Ik ben veel met mijn handen bezig en veel buiten actief. Deze variatie past bij me. Daarnaast blijft mijn werk als timmerman terugkomen bij het onderhouden en realiseren van deze kinderboerderij. Ook word ik regelmatig uitgeroosterd om klusjes op te pakken, zoals het vervangen van een deur bij een dependance. En met twee rechterhanden kun je deelnemers iets extra’s bieden voor een zinvolle dagbesteding. Ik ben ervan overtuigd dat dat bijdraagt aan hun welbevinden. Dat is één van de meerwaardes van een zij-instromer.”

“Als timmerman kan ik deelnemers wat extra’s bieden voor een zinvolle dagbesteding”

Dagen vliegen

Arjan vervolgt: “Ik heb geen moment spijt gehad dat ik uit de bouw ben gestapt. Mijn baan beantwoordt absoluut aan mijn verwachtingen. Na al die jaren doe ik het nog steeds met veel enthousiasme. Ik kan je zeggen, de dagen vliegen voorbij hier.”

“Adullam biedt me kansen om te groeien naar andere functies, maar ik heb nog geen nieuwe uitdaging nodig. Ik wil bij de werkvloer betrokken blijven. Het contact met de deelnemers kan ik niet missen”, zegt hij enthousiast.

De stap naar Adullam from Stichting Zorg Adullam on Vimeo.

Afleren

Of hij in het begin veel moest bijleren? Lachend: “En veel afleren. En je moet affiniteit hebben met de doelgroep. Empathie en inlevingsvermogen zijn een must. Het werken met de deelnemers, zoals met Klaas, vind ik mooi. Hij is spontaan, behulpzaam, gezellig en eerlijk. Zowel naar mij als begeleider toe, maar ook naar hemzelf.”

“De deelnemers houden je soms een spiegel voor. Wanneer iets niet lekker loopt, dan kun je je afvragen: welke rol heb ik hier zelf in? Volgens het ASBM-model kijken we naar de oorzaken van iemands gedrag, in plaats van dit te snel te willen beheersen. We hebben geleerd om afstand te nemen vóór we een oordeel vormen.” Hij pauzeert even, grijnst en stemt in met Klaas, die hem aanvult met: “Tot tien tellen.” “Zo kunnen we deelnemers meer veiligheid en vertrouwen bieden. Vanuit die veilige basis kun je, samen met orthopedagogen, doelen gaan stellen om deelnemers verder te laten ontwikkelen. Ik ben ervan overtuigd dat er voor elke deelnemer mogelijkheden zijn tot groei. Als ik zie wat ze nu al zelfstandig kunnen, dan hebben we al veel bereikt. Dat vind ik het mooiste van mijn werk. Kijk maar eens nú. Wij kunnen rustig dit gesprek voeren. Onze medewerkers weten wat ze moeten doen. Met structuur en veiligheid kun je ergens op terugvallen. Dan heb je een basis om een open gesprek aan te gaan over iemands gedrag. Ik weet van deelnemers, dat ze minder escalaties hebben op de werkvloer. Dat zie ik als een verdienste van kwalitatief goede zorg.”

Middellijk

“Wat ik ook een mooie kant van mijn baan vind, is dat hier de rust en de vrijheid is om het Woord te mogen doorgeven. De HEERE heeft ons niet nodig bij Zijn werk. Maar het is wel mooi als je een middel in Zijn hand kunt zijn. Die verantwoordelijkheid ervaar ik zeker wel. Soms krijg je vragen naar aanleiding van een Bijbelhoofdstuk, bijvoorbeeld na de dagopening. Of je merkt dat er honger is naar het Woord. Mijn wens is dat het gezegend mag worden.”

Hij vervolgt: “Voor onszelf ligt die verantwoordelijkheid er natuurlijk ook. Ben ik een leesbare brief voor deze deelnemers? Soms spreek je van hart tot hart met elkaar over levensvragen. Ik zeg ook altijd: ‘De Heere werkt in wie Hij wil. Je hebt er geen groot verstand voor nodig. Wij moeten niet alleen bidden voor jullie. Maar jullie moeten ook jullie begeleiders opdragen. Want wij hebben het net zo hard nodig.’”