Bezield spreken met PowerPoint
Zo’n van boven neervallende pijl. Zo’n woordje dat drie keer om z’n as draait voor het eindelijk onder aan het scherm landt. Plaatjes waar je pijlen in en uit kunt laten vliegen. En balkjes en cijfers die je een voor een in een grafiekje kunt laten verschijnen en verdwijnen.
Een PowerPointpresentatie maken kan iets verslavends hebben. Je zou bijna vergeten dat je er als spreker nog een verhaal bij moet vertellen. Maar geen nood, je kunt alle belangrijke inhoudelijke punten overzichtelijk in je presentatie zetten, zodat je zelf ter plekke alleen maar naar het scherm hoeft te kijken om die punten voor te lezen. Spreken voor een groep is nog nooit zo eenvoudig geweest. Allemaal dankzij PowerPoint.
Maar als iets te mooi lijkt om waar te zijn, dan ís het vaak ook te mooi om waar te zijn. Een PowerPointpresentatie is voor sprekers misschien fijn en makkelijk, maar ”spreken met impact” en het publiek bezielen en ontroeren, dat is iets heel anders.
PowerPointpresentaties zijn saai als er alleen maar wordt voorgelezen wat ook al op het scherm staat. Ze zouden (volgens sommigen) het publiek dom en passief houden en kritische vragen voorkomen. Ze weten zelfs het meest inspirerende onderwerp terug te brengen tot een lijstje van zakelijke ”hoofdpunten” op een scherm. En ze laten iedereen naar dat scherm kijken in plaats van naar de spreker. Sommige critici hebben het zelfs over ”Death by PowerPoint”, doodslag door PowerPoint.
Cabaretier Arnout Van den Bossche bracht het probleem hilarisch in beeld: hij paste de PowerPointaanpak toe op de beroemde speech van Martin Luther King, „I have a dream…” In de woorden van Van den Bossche, op z’n Vlaams: „Die mens stond daar voor 250.000 man live te spreken, 250.000 man, gekluisterd aan zijn lippen. Een en al bezieling.” Wat zou daarvan overgebleven zijn als Martin Luther King een cursus PowerPoint had gevolgd? We moeten het ergste vrezen, want „als er één ding is dat PowerPoint doet, dan is dat al de bezieling uit uw presentatie halen.”
PowerPoint is volgens de deskundigen slechts goed voor twee dingen: hoofdpunten samenvatten en het verhaal ondersteunen met sterke beelden. Het gaat immers om de boodschap die je wilt overdragen, het punt dat je maken wilt. Oog in oog met je publiek. De rest is bijzaak – daar moet je je niet door laten afleiden. Want zoals Van den Bossche zegt: „Op den duur zijt ge zo bezig met dien PowerPoint, en die animatie, en die vallende pijlen, dat ge niet meer weet wat ge gaat zeggen.”
