Al de eerste dag in Australië gaat het mis. Als Joanne samen met haar vriendin vanuit Nederland aankomt op de luchthaven van Cairns, in het noordoosten van de staat Queensland, stormt het. Haar broer Matthias is daar al eerder aangekomen en komt het tweetal met zijn camper ophalen. Ze verblijven die nacht in een hostel in Cairns, maar vanwege de heftige regenval besluiten ze dat ze de volgende dag naar het zuiden moeten reizen.

Ze denken precies op het juiste moment te zijn vertrokken, tussen twee stormen in. Nog dezelfde dag komen ze aan in de omgeving van Townsville, waar ze kennissen hebben. Wat ze toen niet wisten, is dat precies deze regio het hardst getroffen zal worden door de regenval. Volgens Joanne komt dat door de circulerende lucht boven het gebied, waardoor er geen einde komt aan de constante neerslag. De burgemeester van Townsville sprak van „een gebeurtenis die maar één keer in de honderd jaar plaatsvindt.”

De volgende drie nachten verblijven ze bij hun kennissen. Ze brengen hun tijd onder meer door met zwemmen, spelletjes en koken. Maar aan die gezelligheid kwam afgelopen weekend een einde.

Ze gaan zaterdag naar de dam in de Rossrivier en zien dat het water tussen de sluisdeuren door komt. Dat is het moment dat hun gastvrouw zegt dat ze moeten wegwezen. Zij vermoedt dat de deuren zullen breken of worden geopend. „Zij zei toen dat in het gebied bij de sluis doden zouden vallen”, vertelt de 19-jarige.

Het drietal vertrekt naar een hoger gelegen gedeelte van de stad. Daardoor zitten ze droog op het moment dat zondag de sluizen worden geopend. Joanne omschrijft de situatie die volgt in lager gelegen gebieden als „heel bizar.” „Je ziet mensen op straat tot hun middel in het water lopen. Mensen verplaatsen zich met bootjes. Alle winkelschappen zijn leeg. Het leger is overal. Helikopters vliegen continu boven ons. De mensen hier hebben dit ook nooit meegemaakt.”

Waar het eerst nog gezellig was, begint de situatie nu langzaamaan te vervelen. Naast het bedenken van oplossingen hoe ze de stad kunnen verlaten, kunnen ze niets anders doen dan wachten. En een uitweg hebben ze nog niet gevonden. De enige mogelijkheid is om per vliegtuig de regio te verlaten, maar vrijwel alle vluchten zijn gecanceld. Op het moment dat het wel mogelijk wordt om te vliegen, willen ze naar Brisbane en de camper achterlaten. Eerder probeerden ze per camper de stad te verlaten, maar werden door de politie tegengehouden.

Ook geëvacueerd worden door het leger zit er niet in, zegt de Nederlandse. „Op dit moment is dat nog niet nodig. Maar je weet nooit. Het blijft maar regenen.” Ze krijgen per sms waarschuwingen waar het water stijgt en waar overstromingen dreigen.

Verder krijgen ze informatie en hulp van het thuisfront. Zo hebben de ouders van Joanne en Matthias vanuit Nederland contact opgenomen met een lokale dominee. Deze heeft belooft om het drietal te bezoeken. Ook wees vader Cor zijn kinderen op het gevaar van krokodillen en slangen in het water. Maar volgens Joanne zijn die niet te zien in de omgeving waar zij verblijven. „Ze zullen wel bij de dam zitten, maar niet hier.”