Niet alleen de laaggelegen sloppenwijken staan onder water, maar ook woonwijken en het zakendistrict zijn getroffen. Kleine houten bootjes en fietsriksja’s, de enige transportmiddelen die nog werken, veroorzaken verkeersopstoppingen. Stroomdraden bungelen gevaarlijk boven het water. Gasleidingen staan op springen.

Inmiddels zijn in Bangladesh 394 moessondoden geteld, meldde de regering gisteren. In heel Zuid-Azië staat het dodental op bijna 1200. De doden in Bangladesh zijn voornamelijk het gevolg van verdrinking, blikseminslag, slangenbeten en door het water verspreide epidemieën.

Behalve Bangladesh is India het zwaarst getroffen. In de Indiase deelstaat Assam dreigen 500.000 kinderen te verhongeren als er niet snel hulpgoederen arriveren. Volgens lokale functionarissen zijn veel kinderen ziek. Ze hebben diarree of cholera. Miljoenen Indiase boeren hebben hun oogst zien mislukken en ook voedselvoorraden zijn door het wassende water verwoest.

De premier van India, Manmohan Singh, was gisteren in een van de rampgebieden. Hij zegde toe dat er een speciale werkgroep komt die binnen zes maanden voorstellen zal presenteren voor een beter waterbeheer in de getroffen regio’s. Dergelijke plannen zijn overigens in het verleden geregeld gepresenteerd, maar tot echte duurzame oplossingen heeft dat in de meeste gevallen nog niet geleid.

De overstromingen zijn de ergste sinds 1998. Zeker tweederde van Bangladesh kampt met grote wateroverlast, zodat zo’n 25 miljoen mensen er hinder van hebben. In 4000 hulpcentra worden 1,3 miljoen mensen opgevangen. Dorpelingen hebben tenten opgezet op autowegen en modderbanken in rivierdelta’s.

De autoriteiten lieten na de overstromingsramp van 1998 de straten in de duurdere wijken van Dhaka verhogen. Nieuwe woningen werden op pijlers gebouwd of kregen hogere fundamenten. Maar het water is dit keer zo hoog gestegen dat die voorzieningen weinig effect hebben. Mohammad Shaheen, eigenaar van een winkel in een van de betere wijken, vertelt dat hij zijn bed op zes stenen heeft moeten zetten. „Maar ik kon geen stenen onder de klerenkast plaatsen, omdat die te zwaar is”, aldus Shaheen. Hij wil familieleden naar de zuidoostelijke stad Chittagong sturen, die geen last heeft van de overstromingen.

Veel inwoners van Dhaka hebben bamboebruggetjes gebouwd om van ondergelopen straten naar hun voordeur te kunnen komen. Bedrijven hebben stenen en zandzakken voor de toegangspoorten laten leggen om het water buiten te houden.

Ondergrondse waterreservoirs en gasleidingen zijn overstroomd, waardoor tekorten zijn ontstaan aan drinkwater en brandstof voor kookdoeleinden. Scholen zijn voor de leerlingen gesloten en dienen als opvangcentra voor daklozen. Kinderen zwemmen in het smerige water, ogenschijnlijk met veel plezier. Maar dagelijks worden 500 tot 600 mensen, onder wie veel kinderen, opgenomen in een centrum dat gespecialiseerd is in de behandeling van diarreepatiënten. Anderen lijden aan koorts, hebben ademhalingsproblemen of kampen met huiduitslag.

De regering zegt 3500 medische hulpteams te hebben ingezet. Ook worden voedsel, medicijnen en drinkwater gedistribueerd. Velen klagen echter over ontoereikende hulp.

In een school met 3500 vluchtelingen in de wijk Mugdapara zitten vrouwen rond kleine ovens op de veranda om een armzalige maaltijd te bereiden. „Wij zijn hier al zeven dagen, maar we hebben alleen nog maar wat rijst en linzen gekregen”, zegt Kanakfool Begum.

Ook delen van China hebben de afgelopen weken met wateroverlast te maken. Chinese media meldden gisteren dat er zeker 400 mensen zijn gedood, deels door landverschuivingen als gevolg van aanhoudende regenval. De materiële schade zou bijna 1,5 miljard euro belopen.

Vorig jaar kostte de moesson in Zuid-Azië in de periode van half juni tot half oktober ongeveer 1500 mensen het leven.