De Sea-Watch 3 dobberde achttien dagen in de Middellandse Zee op zoek naar een haven waar de migranten welkom waren. Uiteindelijk boden Nederland en zeven andere EU-landen aan de opvarenden op te vangen. Datzelfde geldt voor een ander hulpschip, de Albrecht Penck. Dat heeft zeventien migranten aan boord.

Harbers schiet te hulp, maar doet dat tandenknarsend „omdat dit opnieuw een ad-hoc-oplossing is”. Hij wil eindelijk werk maken van de plannen die de Europese Commissie afgelopen zomer ontvouwde, die een structurele oplossing moeten bieden.

De staatssecretaris hekelt hulporganisatie Sea-Watch, die „op eigen houtje mensen uit zee oppikt”. Hij hoopt dat de Duitse organisatie uit de patstelling waarin de migranten belandden „de dure les” trekt dat zij dit niet nog eens moet doen. Op Nederland kan Sea-Watch in elk geval geen beroep meer doen, waarschuwt Harbers.

De zes migranten moeten in Nederland asiel aanvragen. Blijken ze daarop geen recht te hebben, dan moeten ze Nederland alsnog verlaten.

Malta, het land waar de Sea-Watch 3 na lang verzet uiteindelijk dan toch mag ontschepen, heeft bedongen dat de acht EU-lidstaten nog een aantal andere migranten overnemen. Maar daar doet Nederland niet aan mee, zegt Harbers.

De Sea-Watch 3 vaart onder Nederlandse vlag, maar Nederland kan het schip volgens Harbers toch niet aan de ketting leggen. Regeringspartijen VVD en CDA dringen daarop aan om te voorkomen dat het hulpschip weer nieuwe migranten oppikt.

Volgens minister Stef Blok (Buitenlandse Zaken), die zelf op Malta is, was „humanitaire nood” de reden om de migranten opvang te bieden. „Het is hier heel slecht weer”, aldus de bewindsman. „Een groot aantal mensen op een schip in zo’n situatie, dat wens je niemand toe.”

Maar ook Blok benadrukt dat er een structurele oplossing moet komen. „Dit gebeurt te vaak”, vindt hij. Hij heeft daar al over gesproken met zijn Maltese collega Carmelo Abela. Donderdag gaat hij naar Italië.