Kerk & religie

Diospi Suyana: Ziekenhuis van vertrouwen

„Als ons ziekenhuis er niet was geweest, was ik waarschijnlijk geen christen meer geweest”, stelt Klaus-Dieter John, arts en directeur van het Peruviaanse zendingsziekenhuis ”Diospi Suyana”, dat ”wij vertrouwen op God” betekent.

Elise Verschuure
12 December 2018 16:09Gewijzigd op 16 November 2020 14:52
De wachtkamer van het ziekenhuis. beeld Diospi Suyana
De wachtkamer van het ziekenhuis. beeld Diospi Suyana

In 2004 begon de Duitser samen met zijn vrouw een modern ziekenhuis „ergens in een afgelegen gebied in Peru, om onze kennis in te zetten voor de allerarmsten, en om het Evangelie te delen.”

Voor het avontuurlijke echtpaar John was Peru een logische keuze. Vier jaar na hun huwelijk vertrok het stel als rugzaktoeristen naar het land. Ze waren „geschokt door de ten hemel schreiende gezondheidstoestand en de sociale omstandigheden van de Quechua-indianen”, zo vermeldt de achterflap van het boek ”Ik heb God gezien”, dat dr. John heeft geschreven. Voor het echtpaar was duidelijk: dit was de plaats die God hen wees.

„In 2004 hadden we alleen een plan. Om dat uit te voeren was ontzettend veel geld nodig. We hadden geen cent, alleen vertrouwen”, zo licht John toe. „Er was vier miljoen euro nodig voor de bouw van het ziekenhuis en nog eens zes miljoen voor de apparatuur. En dat waren alleen nog maar de startkosten.”

Reizen

Zes maanden van het jaar reist John de wereld rond om het verhaal van het ziekenhuis te vertellen. Daarnaast schreef hij twee boeken en werken hij en zijn team hard aan de pr van de organisatie. Een tijdje geleden bracht John samen met één van zijn Nederlandse medewerkers een bezoek aan Nederland, om hier presentaties te geven en fondsen te werven.

Zijn in 2010 verschenen –en recent in het Nederlands vertaalde– boek ”Ik heb God gezien” verhaalt hoe het ziekenhuis uiteindelijk tot stand is gekomen: uit giften, giften en nog eens giften. In totaal is er de afgelopen jaren voor zo’n 30 miljoen euro aan geldelijke en materiële giften opgehaald, waardoor het ziekenhuis draaiend wordt gehouden. Het tweede boek van Johns hand, ”God heeft ons gezien”, heeft meer de vorm van een autobiografie.

Toeval

Tijdens het gesprek blijkt dat voor John de drijfveer achter het vertellen van het verhaal meer is dan het binnenhalen van geld. „Voor veel mensen is de totstandkoming van het ziekenhuis een bewijs van het bestaan van God. Een paar keer geluk hebben kun je nog aan het toeval toeschrijven. Maar twee boeken vol bijzondere giften, uitreddingen en verrassingen? Dat moet wel een bewijs van het bestaan van God zijn.” John geeft om die reden niet alleen presentaties in christelijke kringen. „Ook overtuigde atheïsten komen door ons verhaal in aanraking met het Evangelie.”

In zijn persoonlijke leven heeft zijn werk in het ziekenhuis veel impact gehad, aldus John. „Geloven was voor mij altijd heel moeilijk. Ik wilde God zien. En God heeft Zich op zoveel manieren inderdaad laten zien. Het christendom is veel meer dan alleen een verhaal: de opstanding is de kern, het lijden – God begrijpt het lijden, ook van deze mensen in Peru.”

Toch laat niet iedereen zich overtuigen. Johns middelste zoon is atheïst. De arts heeft er zichtbaar moeite mee om over zijn gevoel te praten als het daarover gaat. In staccato: „Hij heeft zich niet laten overtuigen, terwijl hij is opgegroeid tussen de wonderen. Hij vindt het te verklaren door de psychologie en puur geluk. Dat is voor mij heel moeilijk om mee om te gaan.”

Kerkdienst

De christelijke waarden van het ziekenhuis zijn te zien in de dagelijkse kerkdienst –waarbij bijna alle patiënten aanwezig zijn– en het respect waarmee de allerarmsten worden behandeld, aldus John. „Dat gaat er in de Peruviaanse overheidsziekenhuizen heel anders aan toe”, benadrukt hij. „Rijke mensen proberen via de mail een afspraak te maken, maar wij verwijzen hen altijd door naar het eind van de rij wachtenden die er elke dag bij het ziekenhuis staat. Ook zij moeten gewoon op hun beurt wachten.”

In het ziekenhuis hebben 180 Peruvianen een betaalde baan. „Het ziekenhuis zorgt voor veel werkgelegenheid. Op dit moment werken er ook 62 vrijwilligers, vaak voor de langere termijn.”

In het ziekenhuis werken mensen samen die afkomstig zijn uit verschillende christelijke denominaties. Volgens John levert dat geen wrijving op. „De focus bij ons werk ligt op het kruis. We hebben hetzelfde doel: mensen tot Christus brengen. Dingen die er minder toe doen, vallen weg.”

Diospi Suyana

Het zendingsziekenhuis Diospi Suyana is gevestigd in Curahuasi, een stad in het zuiden van Peru. De bouw van het pand begon in 2005. In 2007 werd het ziekenhuis feestelijk geopend.

In de nabije omtrek van het ziekenhuis wonen voornamelijk Quechua-indianen, de oorspronkelijke bevolking van Peru. Diospi Suyana is dan ook voornamelijk gericht op het verlenen van hulp aan deze bevolkingsgroep.

Vanaf de opening tot het najaar van 2018 werden 325.000 patiënten behandeld, dagelijks zo’n 200, die van heinde en ver naar het ziekenhuis komen reizen. Inmiddels zijn er naast het ziekenhuis ook een christelijke school en een mediacentrum opgezet.

Dr. Klaus-Dieter John is chirurg, die zijn opleiding heeft gevolgd aan universiteiten in Berlijn en Johannesburg, en de Amerikaanse universiteiten Harvard en Yale. Hij groeide op in een vrije evangelische gemeente.

Zijn vrouw, dr. Martina John, is kinderarts en runt het ziekenhuis als Klaus-Dieter van huis is. Voor de bouw van Diospi Suyana werkte het echtpaar vijf jaar in een zendingsziekenhuis in Ecuador.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer