Eén ding hebben ze gemeen: hun toekomst is vrijwel uitzichtloos. Werk is er in het land van herkomst nauwelijks. Op straat regeren criminele bendes. Velen vallen ten prooi aan drank en drugs. De immigranten hebben daarom maar één doel voor ogen: de grens van de Verenigde Staten bereiken. Daar is alles immers beter. In elk geval rooskleuriger dan hun armetierige bestaan in Latijns-Amerika.

De afgelopen weken waren de ogen van de wereld op deze menselijke karavaan gericht. Gestaag sleepte het bonte lint gelukszoekers zich de laatste paar dagen door de onmetelijke vlaktes van Mexico.

En toen was opeens het moment daar. De eerste immigranten stonden oog in oog met Amerikaanse grenswachten en militairen, gescheiden door een levensgroot hek en grimmig prikkeldraad.

Een paar drieste durfallen klommen op de afscheiding, maar daar bleef het bij. Vooralsnog geen grote invasie van illegalen die de Verenigde Staten overspoelde, zoals president Trump had gevreesd. Maar wat niet is, kan komen, want dit was pas de voorhoede van de karavaan. En daarom zijn zo’n 5800 extra soldaten naar de grenzen gestuurd. Met slechts één opdracht: hou ze tegen.