De boodschap van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu is helder: liever geen grootschalig gewapend conflict in de Gazastrook, althans, zeker niet op dit moment. Ondanks de wekelijkse gewelddadige protesten aan de grens met Israël. Ondanks de tientallen raketten die afgelopen weekeinde vanuit de Palestijnse enclave op de Joodse staat werden afgeschoten.

Oorlogvoeren lost namelijk niets op, betoogt Netanyahu. En daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Het Israëlische leger is zeer wel in staat de Palestijnse Hamasbeweging militair een gevoelige klap toe te brengen en politiek uit het zadel te wippen. De strijdkrachten zijn ook bij machte de Gazastrook te bezetten, zij het dat zo’n operatie met aanzienlijke verliezen gepaard zal gaan.

Nog afgezien van de internationale publieke opinie die zich zoals gebruikelijk massaal tegen Israël zal keren, beseft Netanyahu echter dat er op dit moment geen plan B voor de Gazastrook voorhanden is. En als er iets is waarmee ellende in het Midden-Oosten veroorzaakt is, dan is het wel het ontbreken van een deugdelijk vervolgscenario na militair ingrijpen. De situatie na de Amerikaanse invasie in Irak van 2003 mag als afschrikwekkend voorbeeld dienen.

Niemand in Israël zit te wachten op een langdurige bezetting van de Gazastrook. Er is echter niemand die op dit moment de verantwoordelijkheid voor het bestuur over het gebied op zich kan en wil nemen. De Palestijnse Autoriteit in Ramallah wil weliswaar maar al te graag de scepter over zowel de Westelijke Jordaanoever als de Gazastrook zwaaien. Zij geniet echter bijzonder weinig vertrouwen bij de meeste inwoners van Gaza. En al helemaal niet na de economische sancties die het bewind van de Palestijnse leider Mahmud Abbas aan de Gazastrook heeft opgelegd om Hamas te dwingen de macht af te staan.

Tegelijkertijd gaan er in Israël steeds meer stemmen op om harde actie tegen Hamas en aanverwantee radicale Palestijnse groeperingen te ondernemen. Vooral minister van Defensie Liebermann is daar een groot voorstander van. Zijn argument is dat een forse militaire operatie de rust in elk geval voor een langere periode zal waarborgen.

Dat mag correct zijn, maar de geschiedenis heeft helaas genoegzaam bewezen dat er zich na verloop van tijd weer een nieuwe gevechtsronde aandient. Dat heeft alles te maken met de radicale ideologie van Hamas, die het bestaan van Israël niet verdraagt en erop is gericht de Joodse staat te vernietigen. Dat laatste zal niet lukken, maar een adequaat plan B doemt er vooralsnog niet op.