Het maken van CAO–afspraken vindt VNO–NCW „ten principale" een verantwoordelijkheid van werkgevers en vakbonden. Het algemeen verbindend verklaren is volgens de ondernemersorganisatie een onderdeel van het stelsel van arbeidsvoorwaardenvorming. „Ingrijpen in de loonstijging mag nooit structureel beleid van de politiek zijn. Het kan alleen bij hoge uitzondering", aldus directeur sociale zaken J. van den Braak van VNO–NCW vrijdag.

De ondernemersorganisatie gaat er vanuit dat er met de bonden nog steeds verantwoorde loonafspraken vallen te maken. Ondanks dat de vakbeweging de afspraak met werkgevers en het kabinet in het Najaarsakkoord om de lonen in 2005 nagenoeg te bevriezen, heeft losgelaten. „Als dat later anders blijkt te zijn en het algemeen belang in het geding is, kan er altijd nog worden ingegrepen”, aldus Van den Braak.

VNO–NCW onderschrijft wel het voornemen van het kabinet om bedrijfstak–CAO’s niet meer algemeen verbindend te verklaren als daarin afspraken staan over aanvulling van het salaris van werknemers die langer dan een jaar ziek zijn. Het kabinet werkt momenteel aan nieuwe wetgeving met strafbepalingen voor werkgevers en werknemers als er in het tweede ziektejaar meer dan 70 procent van het salaris wordt uitbetaald. „Dan wil je als kabinet natuurlijk niet tegelijkertijd het risico lopen dat je werkgevers in een hele sector verplicht toch meer te betalen”, stelde Van den Braak.