Over twee jaar zijn er naar schatting 4000 leraren te weinig, en nog eens vijf jaar later zelfs 10.000. Er gaan de komende jaren veel leraren met pensioen en de concurrentie van andere sectoren waar veel vacatures zijn is moordend. Aan het begin van het nieuwe schooljaar lijken de meeste scholen nog voor elke klas een leerkracht te hebben gevonden, maar de ministers houden hun hart vast voor de eerste de beste griepgolf.

Slob en Van Engelshoven willen daarom zij-instromers, aspirant-leraren met een andere opleiding achter de rug, en deeltijdstudenten van de pabo vaker inzetten. Ook al zijn ze nog onbevoegd, als ze aan een aantal voorwaarden voldoen mogen ze straks toch al lesgeven. Dat kan tweehonderd vacatures schelen, denken de ministers.

Ook trekt het kabinet wat geld uit om ieder jaar vijftig onderwijsassistenten te scholen tot leraar. Ze kunnen daarvoor ieder 20.000 euro krijgen. Slob en Van Engelshoven verwachten verder veel van het terughalen van werkloze leraren. Er zitten er ondanks alle vacatures nog duizenden thuis, omdat juist in hun buurt minder banen zijn en ze niet graag verhuizen. Of ze zien een terugkeer na een burn-out niet zitten of zijn al zo lang weg dat ze zich niet meer thuis voelen op de school van nu. De ministers hopen niettemin dat er de komende twee jaar duizend werklozen de draad weer opnemen. Als leerkrachten minder vaak ziek thuis belanden en parttimers meer uren gaan werken, maakt dat ook al veel verschil.

Niet overal is de nood even hoog. In de Randstad is het tekort hier en daar al nijpend, maar elders zijn soms zelfs leerkrachten over. Daarom komen er regionale ‘aanjagers’, die moeten zorgen dat scholen elkaar niet dwarszitten, maar helpen.