Bij een inslag springen de granaatscherven (stukjes verwrongen ijzer met een lengte van zo’n 1 tot 10 centimeter) alle kanten op. Die scherven slaan overal gaten in: van autoportieren tot muren van huizen. Als je in de buurt bent, dringen ze ook je lichaam binnen. Als de raketten enkele tientallen meters verderop waren neergekomen, waren er vrijwel zeker kinderen omgekomen.

De gevechtsronde van deze week begon nadat een Israëlische tank twee Hamasstrijders doodschoot. Het Israëlische leger zei dat ze op soldaten vuurden. Hamas wierp tegen dat het ging om een oefening. De terreurorganisatie beloofde wraak.

Die kwam woensdagavond in de vorm van raketbeschietingen. Volgens het leger schoot Hamas woensdag en donderdag 180 raketten en mortiergranaten op Israël af. Het antiraketsysteem Iron Dome onderschepte dertig projectielen. Het luchtalarm klonk 173 keer en zeven Israëliërs raakten gewond. Palestijnse bronnen meldden drie doden bij Israëlische bombardementen in de Gazastrook, een reactie op de beschietingen.

Al Jazeera meldde dat in de nacht van donderdag op vrijdag een staakt-het-vuren zou ingaan. En inderdaad, vrijdagmorgen bleef het stil aan de Israëlische kant van de grens. Maar niemand durft te zeggen hoe lang dat zo blijft.

De gevechtsrondes keren deze zomer elke paar weken terug. Hamas schiet raketten op Israël af, het leger van Israël reageert met luchtaanvallen en Egypte en de VN voeren overleg met beide partijen om een staakt-het-vuren te bereiken. Dat lukt – totdat dit weer wordt verbroken.

Deze week was het erger dan eerder deze zomer. Er werd niet alleen op de dorpen en steden in de onmiddellijke nabijheid van de Gazastrook geschoten, maar ook op Beersheva, op 40 kilometer afstand van de Gazastrook.

Beide partijen willen een oorlog echter voorkomen. In Israël zit niemand te wachten op gekidnapte soldaten, begrafenissen en rouw. Om nog maar niet te spreken over de internationale veroordeling van Israël die zal volgen zodra er in Gaza slachtoffers vallen.

Hamasleiders weten intussen dat het Israëlische leger zich ook op hen kan richten. Dan betalen ook zij de prijs, en niet langer alleen de burgers over wie zij met een ijzeren hand regeren.

Hoe het de komende weken verder gaat, is moeilijk te zeggen. Er zijn verschillende mogelijkheden: rust, juist een nieuwe oorlog, of een voortzetting van de huidige situatie met om de paar weken beschietingen.

Egypte bemiddelt ondertussen voor een langdurig akkoord. Voor Palestijnen in Gaza moet het gemakkelijker worden om te reizen. Er moet ook verzoening komen tussen Hamas en de Palestijnse Fatahpartij. Fatah dient bestuursfuncties in Gaza over te nemen. Daarna moet er economische hulp komen voor Gaza en een langdurig bestand tussen Israël en Hamas.

Die rust duurt dan hopelijk enkele jaren. Maar Hamas zou die tijd zomaar kunnen gebruiken voor de opbouw van de Palestijnse economie, de vergroting van zijn invloed op Palestijnen op de Westelijke Jordaanoever, en voor de voorbereiding op een volgende oorlog tegen Israël.