De juridische strijd tussen de producenten van de merken gekruide smeerkaas, respectievelijk Levola uit Hengelo (Overijssel) en Smilde Foods in Heerenveen, loopt al jaren. In 2007 werd Heks’nkaas geïntroduceerd door een groenteboer uit het Overijsselse Haaksbergen. Die verkocht de eigendomsrechten in 2011 aan Levola, moederbedrijf van de Zuivelhoeve in Oldenzaal. Die laatste bracht het product onder de naam Heks’nkaas op de markt.

De kaas werd populair en in 2014 kwam in de ALDI-supermarkten een goedkoper alternatief te liggen: Witte WievenKaas. Dit werd ontwikkeld door het bedrijf Fanofinefood uit Oosterwolde, dochterbedrijf van Smilde Foods. Die introductie leidde tot een gang naar de rechter.

Levola vindt dat zijn product is nagemaakt en wil de verkoop van Witte WievenKaas daarom laten stopzetten. De rechtbank in Arnhem ging daar in 2015 niet in mee, omdat niet voldoende was aangetoond dat de smaak van Heks’nkaas een eigen, oorspronkelijk en persoonlijk stempel had.

In een andere zaak kreeg Levola wel gelijk. Daarbij ging het om de naam van de producten, die zo veel op elkaar lijken dat consumenten nu volgens het bedrijf de producten met elkaar kunnen verwarren. Datzelfde geldt voor het logo, waarin bij beide producten onder meer prei en knoflook zijn afgebeeld. Het gerechtshof oordeelde in januari in het voordeel van Levola, maar Smilde stapte naar de Hoge Raad voor cassatie.

De Hoge Raad oordeelde vrijdag dat de zaak terug moet naar het gerechtshof. Het twistpunt ging vooral om de begrippen heksen en witte wieven, en de algemene bekendheid daarmee bij het gewone publiek. Het gerechtshof was van mening dat er overeenkomsten zijn tussen beide begrippen. Het is de gewone consument volgens het hof voldoende duidelijk dat witte wieven een term is voor ”fictieve vrouwelijke wezens” en daarmee zouden de termen met elkaar te verwarren zijn. Volgens het hof behoren heksen en witte wieven „beide tot de uitzonderlijke categorie bovennatuurlijke magische vrouwelijke verschijningen met een negatieve connotatie.” Maar de Hoge Raad is er niet van overtuigd dat het begrip witte wieven algemeen bekend is bij het grote publiek. Dat wordt niet voldoende toegelicht door het gerechtshof en het verwarringsgevaar is dus onvoldoende aangetoond, vindt de Hoge Raad.