S. vermoordde op 24 oktober vorig jaar binnen een halfuur zijn ex-vriendin Daniëla Vromen (29), haar broer Patrick (34) en haar ouders Leo (60) en José Vromen (54). De slachtoffers werden elk met vier kogels om het leven gebracht. S. was voorheen werkzaam bij het Korps Mariniers en behoorde tot de Bijzondere Bijstands Eenheid (BBE), die gevaarlijke klussen moet opknappen.

Paul S. is een „extreem gevaarlijke” man die „zijn rechten in de samenleving heeft verspeeld”, betoogde officier van justitie mr. C. Ament. „Hij is niet zomaar in het wilde weg gaan schieten, maar heeft op technisch beheerste wijze zijn slachtoffers geliquideerd. Een echte militair zou zich diep schamen voor zulk gedrag.”

S. ontstak in woede toen hij op 24 oktober merkte dat zijn ex-vriendin in zijn huis was geweest om haar inboedel weg te halen. Ook waren er andere sloten aangebracht. Volgens de officier van justitie was de ex-vriendin van S. op dat moment echter mede- eigenaar van de woning. Saillant detail is dat ze de sleutels van de vervangen sloten onder een steen bij de voordeur had gelegd, zodat S. de woning kon betreden.

Het Pieter Baan Centrum (PBC) omschrijft Paul S. als een dominante, rigide man die gevoelens van frustratie verdringt. Het PBC oordeelt dat S. ten tijde van de moorden sterk verminderd toerekeningsvatbaar was. Officier van justitie Ament wees die conclusie van de hand. Hoewel de ex-marinier hevig geëmotioneerd was, wist hij wel degelijk waar hij mee bezig was, aldus de aanklager.

De advocaten mr. R. Corten en mr. W. Anker betoogden dat S. volledig ontoerekeningsvatbaar moet worden verklaard. „Normaal gesproken is S. een ware ijzervreter, die bijna genoegen schiep in crisissituaties. Op 24 oktober werd hij echter overspoeld door een lawine aan gevoelens die logisch denken blokkeerde.”

Bewijs voor de totale gekte van S. op dat moment is in de optiek van de raadslieden het „huiveringwekkende, dierlijke geschreeuw” van de ex-marinier nadat hij zijn ex-schoonvader had omgebracht. Dat gegil was donderdag te horen tijdens het afdraaien van een bandopname van een telefoontje met 1-1-2. Officier van justitie Ament bracht daar tegenin dat het gebrul van S. ook een vorm van ontlading kan zijn, enigszins te vergelijken met geschreeuw van sporters die een topprestatie hebben geleverd.

In zijn laatste woord zei Paul S. dat hij op „emotioneel en moreel” gebied al levenslang heeft. „Wat ik gedaan heb, is heel erg verschrikkelijk. Ik weet niet hoe ik dit recht kan zetten. Alleen is het erg moeilijk om die dag in mijn geest terug te halen als werkelijkheid.” Hij riep de rechtbank ertoe op af te zien van levenslang. „Dan doodt u mij op een psychologische manier.” Uitspraak: 22 juli.