Israël houdt terreurbeweging Hamas verantwoordelijk voor alles wat er in de Gazastrook gebeurt. En dus ook voor het geweld dat vanuit het gebied tegen Israël wordt gericht. Want Hamas zwaait nu eenmaal de scepter in de Gazastrook, hoewel die situatie door een gewelddadige machtsgreep is gecreëerd.

Zoals gebruikelijk reageerde Israël met vergeldingsaanvallen. De luchtmacht bestookte diverse doelen van Hamas, in antwoord op de raketbeschietingen. Intussen zetten brandweerlieden alles op alles om een grote bosbrand in het zuiden van Israël te blussen. De oorzaak? Een molotovcocktail die Palestijnen aan een vlieger de grens over hadden laten vliegen. Weer een nieuwe vorm van terreur die Israël het hoofd moet bieden.

Een complicerende factor is intussen dat de raketten die zaterdag werden afgevuurd van salafistische terroristen afkomstig waren. Zij zijn verbonden met strijders van Islamitische Staat in de Egyptische Sinaïwoestijn. Ideologisch gezien is Hamas hun grote vijand, omdat de beweging in hun ogen niet de zuiverste vorm van de islam aanhangt.

En dus zijn de salafisten eropuit Hamas ten val te brengen. Militair gezien hebben ze daar de capaciteit niet voor. Daarom proberen ze door raketbeschietingen Israël te provoceren een nieuwe oorlog in Gaza te beginnen en zo een einde aan het bewind van Hamas te maken.

Dat wil niet zeggen dat de salafisten bondgenoten van Israël zijn. Evenals Hamas zouden zij maar al te graag zien dat de Joodse staat van de kaart wordt geveegd. Maar hun belang op de korte termijn is om Hamas een kopje kleiner te maken. En dat vuile werk mag Israël dan wel voor ze opknappen.

Israël doet er verstandig aan zich niet voor het karretje van deze salafistische terroristen te laten spannen. Natuurlijk zal Israël elke aanval –van welke groepering dan ook– met kracht beantwoorden. Het land heeft het volste recht zich te verdedigen. Maar het kan niet zo zijn dat een kleine groep extremisten Israël tot een oorlog uitlokt.

En zelfs al zou dat gebeuren, dan is het nog maar de vraag wat de uitkomst is. Militair gezien staat die wel vast, want willekeurig welke terreurbeweging in Gaza is geen partij voor de Israëlische strijdkrachten.

De grote verliezers zullen echter weer de inwoners van Gaza zijn. Doden, gewonden, immense schade. Nauwelijks uitzicht op een verandering van regime en levensomstandigheden. En een keuze tussen salafisten en Hamas is geen keuze.