Dat besliste de generale synode van de Church of Scotland, de grootste protestantse kerk in Schotland, donderdag.

Critici in de kerk menen dat de Westminster Confessie, die ontstond in een tijd van godsdienstconflicten in het 17e-eeuwse Engeland, niet meer past in de kerk van nu. Volgens ouderling Isobel Hunter draagt de Westminster Confessie de sporen van een periode waarin er in Schotland nog heksenverbrandingen waren. „Misschien is het daarom tijd om radicaal te zijn, na 400 jaar van groeiend onbehagen over deze belijdenis.”

In de Church of Scotland moeten predikanten trouw zweren aan de belijdenisgeschriften, waaronder ook de Westminster Confessie. Hunter meent dat deze belijdenis tegenwoordig vooral fungeert als breekijzer waarmee mensen buiten de ambten gehouden kunnen worden of uit het ambt gezet kunnen worden.

Hoewel een meerderheid van de synode zich achter een theologische herbeoordeling van de Westminster Confessie schaarde, klonken ook andere geluiden. Twee predikanten stelden dat het feit dat deze belijdenis nog een plaats heeft in de ”Kirk”, zoals de Schotse kerk in de volksmond heet, voor hen reden is om ondanks het heersende liberale klimaat in de Church of Scotland te blijven. Een van hen, ds. Mark Malcolm, lid van de evangelicale Covenant Fellowship Scotland, stelde dat er getwist wordt over een geschrift „dat behoort tot de ziel van de kerk. Ik geloof dat wat geschreven staat in de Westminster Confessie, alles te maken heeft met de glorie van God, zoals die in de Schriften is geopenbaard.”

Eerder deze week besloot de Church of Scotland een stap te zetten richting het toestaan van het sluiten van homohuwelijken in de kerk. De generale synode stemde in met een instructie die de commissie voor kerkrecht de opdracht geeft om regelgeving te gaan maken voor de kerkelijke bevestiging van huwelijken tussen mensen van gelijk geslacht.