Minister Sigrid Kaag houdt voor het grootste gedeelte vast aan het beleid dat onder het vorige kabinet is ingezet. Wel worden er andere accenten gezet. De meest ingrijpende beleidsveranderingen waren al aangekondigd in het regeerakkoord.

Het voorkomen van conflicten en het bestrijden van grondoorzaken van armoede en dus migratie vormen de kern van het beleid. Daarbij concentreert het kabinet zich op zogeheten focusregio’s rond de Europese Unie: landen in de Sahel, de Hoorn van Afrika, het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Dat gebeurt omdat veel problemen grensoverschrijdend zijn zoals migratie, klimaatverandering en armoede.

Voor deze focusregio’s wordt flink meer geld uitgetrokken. Het programmabudget neemt met een derde toe deze kabinetsperiode vergeleken met 2017. Daarnaast blijft er een intensieve relatie met de Grote Meren-regio in Afrika (Burundi, Rwanda, Uganda en Congo) en Bangladesh en Afghanistan.

Kaag investeert de komende jaren 60 miljoen euro extra in werkgelegenheid, onderwijs, jeugd en vrouwen in de focusregio’s. Dat is bedoeld om vooral jongeren meer perspectief te bieden in hun land.

Voor noodhulp en opvang van vluchtelingen in de regio is 290 miljoen extra beschikbaar. Verder steekt de bewindsvrouw jaarlijks 80 miljoen extra in de aanpak van klimaatverandering. Er komt een klimaatfonds voor investeringen in ontwikkelingslanden.

Gemengde reacties zijn te horen bij hulporganisaties. Oxfam Novib noemt de plannen veelbelovend en is blij dat Kaag zich richt op de meest kwetsbare regio’s. Wel wordt hiervoor te weinig geld vrijgemaakt en krijgen Nederlandse bedrijven te veel financiële steun. Terre des Hommes prijst de aandacht voor meisjes, kinderarbeid en onderwijs, maar vindt dat Kaag haar inzet „verengt” door de focus op de ring rondom Europa.