Hoe doe ik dit in de taal van alledag, die begrepen wordt, zonder afbreuk te doen aan de kernbegrippen van de Bijbel zoals zonde en genade? Wat is de juiste houding als er spottend of denigrerend over de kerk of over het Woord gesproken wordt? Is die dakloze die daar muziek maakt op straat, ook mijn naaste?

In ”Ontmoetingen op straat” lees ik erover. Soms is het alsof ik het in gedachten voor me zie. Maar nog veel meer lees ik: Wat zegt Gods Woord over evangeliseren? Evangeliseren is zoals Ezechiël deed die moest prediken: spreken, getuigen, biddend om de Geest.

En wie zijn de doelgroep? Dove, geestelijk dode mensen voor wie, als we op de omstandigheden zien, geen hoop is. Het is belangrijk dat we de nood van onze medemens voelen, dat we het gesprek voeren met een bewogen hart. Elke christen behoort te evangeliseren!

Vereisten daarvoor noemt de auteur ook: liefde tot Gods eer en voor zielen in nood, geloof, ootmoed, geduld, het kunnen maken van een vertaalslag, kennis, begrip en openheid. Noodzakelijk is het werk van de Heilige Geest. Bemoedigend is het om te lezen wat een oude christin zei: „Beste broeder, denk er altijd aan dat de Heilige Geest ons al is voorgegaan. Waar wij gaan werken is de Heilige Geest al geweest.”

H. Bor, die veertig jaar ervaring heeft als evangelist, beschrijft op een boeiende wijze ontmoetingen uit de dagelijkse praktijk. Bij ieder hoofdstuk neemt Bor een paar teksten of een gebeurtenis uit de Bijbel als uitgangspunt. Daarbij geeft hij een korte toelichting. Daarna geeft hij allerlei praktijkvoorbeelden, zoals een ontmoeting met een jongen die vloekte in een supermarkt en in combinatie daarmee een gebed dat verhoord werd.

Maar ook een getuigend gesprek met jongeren over het bestaan van God en een ontmoeting met een gedetineerde die atheïst was, maar op een andere manier de gevangenis uitging. Aangrijpend is het om te lezen over een mevrouw die reageerde met: „We zullen het wel zien als het zover is.” Een paar dagen later kwam deze vrouw om in de vlammen van haar eigen huis.

Een aansprekend gedeelte is ook de preek die op de snelweg gehouden werd. Maar ook bijzonder om te horen van het kinderlijke geloof van een zwerver.

Er valt te lezen over verschillende manieren van benaderen in het evangelisatiewerk. Hier worden praktische tips gegeven die zeer waardevol zijn. Het belang van luisteren en het opbouwen van relaties. Maar ook: hoe we kijken naar de ander? Doen we dit vanuit ons hoogmoedige hart, of bekijken we de ander met de ogen van Jezus, Die met innerlijke ontferming bewogen is geweest over het verlorene?

Dit boek is ook confronterend. Zo staat er geschreven dat, als we het Evangelie geloven, we gaan beseffen dat het de grootste vorm van egoïsme en liefdeloosheid is om onze naaste, onze buren en collega’s, het Evangelie te onthouden. Daarnaast is het een leerzaam boek. Het houdt ons allen een spiegel voor, het stemt tot nadenken.

Je proeft het evangelistenhart van Bor. Je leest over zijn strijd, maar ook hoe hij vaak mocht ervaren dat de Heere hielp. Het gaat er niet om dat we het allemaal mooi kunnen zeggen, zo lees ik, maar wel dat we goed van de Heere spreken. Daarbij is spreken vanuit het hart over de liefde en bewogenheid van God en Christus het allerbelangrijkste. Om zo de naaste te wijzen op het ene nodige: de enige troost in leven en sterven, om het eigendom te worden van Jezus Christus. Neem en lees is het advies!

De auteur is pastoraal werker bij stichting Ontmoeting; eerder was hij van 1988 tot 2001 in Nigeria evangelist namens de Zending Gereformeerde Gemeenten.

Boekgegevens

Ontmoetingen op straat, H. Bor; uitg. Den Hertog, Houten, 2017; ISBN 978 90 331 2862 2; 126 blz.; € 11,90.