Blonk, sinds begin jaren tachtig kerkmusicus van de Open Hof in Rotterdam-Ommoord, componeert al zijn leven lang nieuwe kerkmuziek. „Spiritualiteit door de noten heen neemt mensen mee naar waar ze nog niet waren”, zegt hij. Voor sommige kerkmuziek die Blonk op de cd laat horen geldt dat wat mij betreft niet, wel voor de gematigd moderne composities die in ritmisch opzicht aan de uitvoerenden hoge eisen stellen. Het muziekgezelschap dat Blonk voor de cd samenstelde –zangers uit zijn cantorij, professionele zangers en instrumentalisten– doet in de uitvoering zijn muziek alle eer aan.

De componist heeft zijn muziek gemaakt bij Bijbelteksten of aan de Bijbel ontleende teksten van dichters. Wie de muziek wil volgen, moet die teksten wel bij de hand hebben. Blonk voldoet daaraan. In het booklet legt hij uit hoe hij de woorden muzikaal verklankt. Bij sommige teksten, die hij „taalreligie” noemt, laat Blonk de toonzetting schuren. Volgens hem kan onwennigheid zo rijkdom worden. Dat mag zo zijn, maar daarmee worden wel grenzen opgezocht. In de verklanking van de brief aan Pergamum, waar Blonk de toonsoorten E en Bes door elkaar gebruikt, leidt dat tot bitonaliteit. Oren op steeltjes zijn nodig als Blonk een van de modi van Messiaen gebruikt voor nieuwe klanken en akkoordopvolgingen.

Blonk levert nieuwe kerkmuziek waarin welluidendheid en nieuwe klanken samengaan en die op professionele wijze wordt uitgevoerd.

Willem Blonk – Vocale kerkmuziek; Stichting Nieuwe Kerkmuziek (SNK 201701); € 18,50; bestellen: www.kerkmuziek.nu