Atlantis, een drijvend platform dat zijn energie uit de wind en de golven haalt, moet over een paar jaar dit voor de hand liggende idee mogelijk maken.

Het platform, dat ook wel Seawing wordt genoemd, is bedacht door het InnovatieNetwerk Groene Ruimte en Agrocluster, dat vier jaar geleden is opgezet door de rijksoverheid. Volgens directeur De Wilt van het innovatienetwerk zouden in theorie alle vissoorten die zich laten kweken op deze manier in het zoute zeewater geproduceerd kunnen worden. Na jaren van onderzoek is nu de tijd aangebroken de ideeën in de praktijk uit te testen. „We willen binnen afzienbare tijd, één tot twee jaar, van de tekentafel naar de praktijksituatie”, aldus De Wilt dinsdag.

Als antwoord op de teruglopende visstanden wordt wereldwijd langs de kust vis gekweekt. Dit stuit echter op steeds meer maatschappelijk verzet. De aquacultuur wordt aangemerkt als de nieuwe intensieve veehouderij, waarbij het dierenwelzijn te wensen overlaat. Daarnaast zorgen deze kwekerijen voor vervuiling van het kustwater. Volgens De Wilt komen rondom grote zalmkwekerijen in bijvoorbeeld Chili en Noorwegen „allerlei toxische stoffen” in het milieu terecht.

Atlantis zou volgens hem een oplossing voor die problemen kunnen zijn. Het drijvend platform bestaat uit een centraal bassin, waarin de vis wordt gekweekt. De golven rollen hier overheen, verversen zo het water en wekken samen met een aantal windturbines aan boord de benodigde energie op. Omdat de vissen hier geen vis als voer krijgen, maar zich voeden met de algen uit de zee, veroorzaakt deze moderne viskwekerij ook minder vervuiling.

De Gasunie heeft inmiddels „concrete belangstelling” getoond om via een proefproject het plan in de praktijk te testen. Volgens De Wilt zou een eerste prototype van Atlantis eenvoudig en niet te duur gerealiseerd kunnen worden in een verbouwd zeeschip. De drijvende viskwekerij zoals die nu op de tekentafel ligt zal naar ruwe schatting „enkele tientallen miljoenen euro’s” kosten.