In het vierde kwartaal van 2017 liep het aantal banen met ruim 57.000 op tot gemiddeld zo’n 10,3 miljoen. De laatste keer dat er meer arbeidsplekken bijkwamen, was in het eerste kwartaal van 2008. Het was daarbij al de vijfde driemaandsperiode op rij dat de banengroei hoger dan 50.000 lag.

In het eerste kwartaal vorig jaar was volgens de cijfers overigens ook al sprake van 57.000 extra arbeidsplaatsen. Maar CBS-econoom Peter Hein van Mulligen stelt dat dit door afronding komt. Als heel precies wordt gekeken kwamen er dit keer nog net iets meer banen bij dan toen, weet de deskundige.

Het aantal vacatures ging vorig kwartaal verder met 14.000 omhoog naar 227.000. De hoeveelheid werklozen zakte met 29.000 tot 398.000, wat neerkomt op 4,4 procent van de beroepsbevolking oftewel het laagste percentage sinds het tweede kwartaal van 2009.

Zo neemt de spanning op de arbeidsmarkt steeds verder toe. Tegenover elke openstaande vacature staan nu gemiddeld 1,8 personen, die geen betaald werk hebben maar daar wel direct voor beschikbaar zijn en hier ook recent naar gezocht hebben. Daarmee is volgens de standaarden van de International Labour Organization (ILO) weer sprake van een relatief gespannen arbeidsmarkt, aldus het CBS.

Dat laatste betekent dat er bovengemiddeld veel vraag is naar werk, terwijl het beschikbare arbeidsaanbod relatief laag is. Toch is de arbeidsmarkt nog niet zo krap als in 2008, merkt het statistiekbureau op. Toen waren er per openstaande vacature 1,3 werklozen.

De banengroei betrof afgelopen kwartaal overigens alleen banen van werknemers. Daarvan zijn er nu al bijna 8,2 miljoen, de hoogste stand ooit. Het aantal banen van zelfstandigen nam juist iets af. Wordt gekeken naar sectoren dan is het wel vooral de uitzendbranche die de klok slaat. Daar is al tijden de sterkste banengroei te zien. De bouw kreeg er van alle bedrijfstakken de meeste vacatures bij.

Volgens Chris Baggerman, coördinator arbeidsvoorwaardenbeleid bij de RMU, is het opvallend dat het aantal uitzendkrachten zo sterk groeit – inmiddels één op de tien. „Nu veel werkgevers een tekort aan personeel hebben, blijken vooral tijdelijke uitzendkrachten benut te worden. Het is onwenselijk dat de flexibilisering van de arbeidsmarkt daarmee verder toeneemt, omdat dit een loonstijging verder afremt.”

Zolang de sociale partners niet met een oplossing komen om de flexibilisering een halt toe te roepen, stijgen de lonen niet mee met de economische groei, aldus Baggerman. „En wanneer de bestedingsruimte in de portemonnee beperkt blijft, wordt de economische groei verder afgeremd.”