Volgens Baudet is Zijlstra jarenlang „chantabel” geweest vanwege zijn in 2016 uitgesproken leugen. Rutte vindt dat „hele grote woorden van de heer Baudet”. „Ik taxeer dit alles anders.” Klaver steunt Baudet tot op zekere hoogte. „Als je een geheim met je meedraagt, ben je chantabel. We moeten niet te veel gaan bagatelliseren.” Bovendien brengt hij in: „Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft, zegt men, de hele tijd gepoogd het publiceren van het krantenartikel tegen te gaan. Hoe kijkt u hier tegenaan?”

Rutte zegt dat hij hiervan niet op de hoogte is. Terugkomend op de vraag of hij de Kamer eerder had moeten informeren, stelt de premier: „Dit is een wegingsvraag, he?, ook een smaakkwestie. Het is iets wat je op de hand moet wegen. We hadden het ook anders kunnen doen, maar onze afweging was ook een begrijpelijke. Ik vind het geen zwart-wit-kwestie”.

Op een vraag van Ouwehand, geeft Rutte toe dat hij, „met de kennis van nu, eigenlijk had moeten aanslaan op” een stuk in de Volkskrant van oktober 2017. Ook in dat artikel werd namelijk al betoogd dat de verhaal van Zijlstra over de datsja van Poetin weleens een fabeltje zou kunnen zijn. „Daar heeft mevrouw Ouwehand gelijk in.”

Daarna ontstaat een scherp debat met Asscher, die precies wil weten wat Rutte na 29 januari gedaan heeft met wie hij het probleem gedeeld heeft. „U bent een controlfreak, dus u hebt vast niet stil gezeten.” Rutte wordt hierop enigszins onzeker. Hij stelt dat hij niet meer weet of hij er met iemand over heeft gesproken. „Het punt heeft in elk geval nergens op de agenda gestaan.” Ook zegt hij dat hij de kwestie heeft getaxeerd als „niet echt een groot politiek probleem” en als een zaak waarover Zijlstra niet zou vallen. „Achteraf bezien was dat een misschien wat naïeve inschatting van de impact die dit zou hebben.”