Het begon ermee dat de drie kuikens die we in de zomer kochten in november opeens –zonder bijverlichting of wat ook– aan het eieren leggen sloegen. Eén of twee per dag – een leuke meevaller. Gewoonlijk valt de eierproductie in de wintermaanden namelijk helemaal stil.

Als er in de tuin verder weinig te beleven valt, lopen die kippen elke dag wel een paar uur buiten. Dat vinden ze leuk, denken we, en ondertussen zijn ze ook nog eens nuttig bezig. Ze krabben de grond open en doen zich tegoed aan het onkruid. Nadelen zijn er trouwens ook: ze lijken wel bij voorkeur op het pad of het terras te poepen. En ze lusten graag viooltjes.

Vorige week ontdekten we dat het vrij rondscharrelen van kippen nog een praktisch nadeel heeft. Als ze in de ren zitten, leggen ze hun ei meestal keurig in het daarvoor bestemde hokje. Maar als ze in de tuin lopen, blijken ze net zo lief een plek in de vrije natuur te kiezen. In een heimelijk hoekje achter de waterton, waar wij in dit seizoen niets te zoeken hebben, vonden we een nest met maar liefst achttien besmeurde eieren.

Een verrassing, maar wel een beetje een ongemakkelijke. Want hoelang lagen die eieren daar al? Zouden ze nog wel goed zijn? Zomaar weggooien: dat doe je niet. En al helemaal niet bij bonuseieren uit eigen tuin.

We concludeerden dat die eieren er in ieder geval nog geen maanden, maar op z’n hoogst weken lagen. De plaats van het illegale legnest is pas bereikbaar sinds het gaas om de moestuin is weggehaald. En dat is nog niet zo lang geleden. Wat verder scheelt is dat het kwik buiten al weken schommelt tussen kelder- en koelkasttemperatuur. Dat vertraagt het bederf. Alle eieren slagen voor de waterproef: ze blijven op de bodem van de kom liggen en gaan niet drijven. Ik breek er een aantal boven een glas, beducht voor rotte-eierenlucht. Niets aan de hand. Ik waag het erop en maak frittata – gevulde omelet op z’n Italiaans.

Frittata

Ingrediënten (hoofdgerecht voor 2-3 personen, lunchgerecht voor 4-6 personen)

• 1 middelgrote ui

• 150 g spinazie

• 4 eieren

• scheutje melk

• 40 g belegen (geiten)kaas

• olie of boter

• peper en zout

• nootmuskaat

Bereiding

Was de spinazie. Laat de blaadjes goed uitlekken. Pel en snipper de ui. Snijd de kaas in kleine blokjes. Klop de eieren in een kom los met een scheutje melk. Voeg er naar smaak peper, zout en (liefst versgeraspte) nootmuskaat aan toe.

Fruit de snippers ui een minuut of vijf glazig in wat boter of olie in een niet al te grote koekenpan op matig vuur. Zet het gas wat hoger, voeg de spinazie toe en laat de blaadjes in ongeveer een minuut al omscheppend slinken.

Zet het vuur laag. Haal de pan van het vuur. Giet eventueel overtollig vocht af. Verdeel de kaasblokjes over de groente. Doe eventueel wat extra olie of boter in de pan. Bij een antiaanbakpan zal dat waarschijnlijk niet nodig zijn. Giet het eiermengsel over de groente en zet de pan weer op het vuur. Laat de frittata op laag vuur zachtjes bakken tot de bovenkant van het ei gestold is. Dat duurt vijf tot tien minuten. Eventueel kun je de frittata met behulp van een deksel of bord keren.