„Met Maria, zijn ondertrouwde vrouw…”

Met deze paar eenvoudige woorden vermeldt de evangelist Lukas een bijzonderheid, die wij –zonder Gods besturing voor ogen te hebben– nimmer zouden kunnen begrijpen. Immers, hoe nadrukkelijk het bevel van de keizer om te komen ook geweest kan zijn, zeker is wel dat Maria in haar omstandigheden voldoende verontschuldiging zou hebben gehad om weg te blijven.

Maar evenmin laat het zich buiten dit aanbiddelijk Godsbestel verklaren hoe de liefde en belangstelling van Jozef voor de Godvrezende Maria en ook haar bezorgdheid en vrees voor het bange uur dat zo aanstaande was, haar niet tegenhield zich bloot te stellen aan zo’n moeitevolle reis in zo’n ongunstig jaargetijde.

Terwijl het ongeloof hier zo beschaamd wordt, overkomt het Gods kinderen weleens, bij geestelijk licht, de gangen van de Heere in Zijn heiligdom met aanbidding te bewonderen. En wanneer zij die dan ook in deze bijzondere weg zo heerlijk mogen bespeuren, dan roepen zij met Paulus uit: „Wij weten, dat Jezus, als de Messias, uit Juda gesproten en uit het zaad Davids, ook te Bethlehem geboren is, naar de Schriften.”

Zo goddelijk voortgeleid, beschermd en beveiligd, komt het Godvruchtige ondertrouwde paar te Bethlehem aan. Maar opnieuw: wat een beproeving wacht hun hier nu? De stad Bethlehem is dermate opgevuld met mensen, die tot de beschrijving waren opgekomen, dat er voor Jozef en Maria geen plaats is.

Ds. D. A. Detmar, predikant te Ede

(”Enige eenvoudige Godvruchtige oefeningen, tot opwekking, bemoediging en vertroosting”, 1828)