Een stofwolk tussen de bomen? Sijsjes!
Ze schijnen het erom te doen: de mooiste vogels zijn het onzichtbaarst. En dat komt doordat ze zich hoog in boomkruinen ophouden. De wielewaal is er een voorbeeld van en de appelvink ook. Alleen de goudvink heeft niet door dat schoonheid kwetsbaar maakt.
Er is nóg een vogel die kiekeboe speelt: het sijsje. Of beter: sijsjes, want een sijsje alleen moet een achterblijver zijn, gewond of dood.
Fijn dat het zulke onrustige vogeltjes zijn, die in zwermen van kruin naar kruin vliegen, want zo zien wij ze tóch. Stofwolken lijken het. Alsof een boom zich net heeft uitgeschud.
Dit jaar is er een extra reden om op stofwolkenjacht te gaan. Er is sprake van een invasie grote barmsijzen, helemaal uit Siberië hierheen gevlogen. Dat is extra genieten als je die niet één, maar hónderden keren voorbij ziet komen.
