Voetbal
Paulus ontleende bij het brengen van zijn boodschap beelden aan het dagelijks leven. Ook aan sport. In zijn eerste brief aan de christelijke gemeente te Korinthe schreef hij over het stadion. In de renbaan lopen ze allemaal, zei hij. Slechts een van die hardlopers ontvangt de prijs.Het voorbeeld sprak de Korinthiërs aan. Op de landengte bij die stad vierden ze geregeld de zogeheten isthmische spelen. Via het voorbeeld vermaande Paulus de geadresseerden zich in te spannen om in alle opzichten christen te zijn.
In de Oudheid toonden de spelers zich voorafgaande aan hun prestaties voorzichtig in het eten en drinken. Ze lieten bepaalde dingen staan. Het leven bleek beheerst door het ene doel: de prijs te winnen.
Doe het ook zo, schreef Paulus aan de Korinthiërs. Laat de zonde na om straks de prijs -het zalig leven in de nabijheid van God, Die alle liefde waard is- niet te missen.
Ook anno 2004 letten spelers die meedoen aan de wedstrijden om het Europees kampioenschap op wat ze eten en drinken. Volgens insiders eten de leden van het Nederlands elftal veelvuldig paardenbiefstuk. Het gebruik van multivitaminen of andere voedingsextra’s zou bij controle immers de verdenking van doping kunnen wekken.
Zo’n tegenvaller -het betrapt worden op gebruik van niet-toegestane middelen- zouden de spelers niet kunnen hebben. Verder bewaakt een arts in het bijzonder het vochtverlies van de voetballers. En de Duitse spelers ontvingen de raad om zich kort voor de wedstrijd te onthouden van seksuele gemeenschap.
Paulus voerde geen pleidooi voor wedstrijdsport. Hij maakte slechts gebruik van het voorbeeld. Sport had in de Oudheid immers vaak met de goden te maken. Bij de Olympische Spelen hoorden processies en een groot dankoffer aan de Griekse god Zeus.
Ondertussen lieten de afgoden uit de Griekse Oudheid het leven. Maar nu is er sprake van een onzuiver verheerlijken van mensen en hun lichaam. Vooral van degenen die een of meer doelpunten scoorden. Zij weten zich bijkans tot halfgoden verheven. In de loop der jaren toonden tal van voorbeelden uit media en pers hoe supporters in staat waren om spelers, andere mensen, te verafgoden.
Het voetballen van nu is zo oud nog niet. Het begon eigenlijk in Engeland. In 1863 richtten de Engelsen hun Football Association op. Toch gaat het nog altijd om wedijver.
Het speelse element blijkt in georganiseerde wedstrijden vaak ver te zoeken. Het gaat niet meer om recreatieve sport, waarbij de spelregels en de wedstrijd eigenlijk ondergeschikt zijn aan de vreugde. Er is sprake van oorlog. Het gaat erom de tegenstander te overwinnen. En dan zo dat de eigen prestaties duidelijk veel beter zijn dan die van de andere ploeg. Daarbij heeft stellig de hartstochtelijke hoogmoed kans om als uiteindelijke winnaar van het veld te komen.
Desondanks ging het voetbalveld van lieverlee open voor mensen die als christen te boek staan. Hoewel er nog altijd gereformeerden bestaan die de komende wedstrijden als werelds bestempelen. Om die reden besteedt deze krant nauwelijks aandacht aan de wereldkampioenschappen. Maar wie denkt op die manier klaar te zijn, vergist zich ernstig.
Het is simpel om zich bars en afkeurend uit te laten over georganiseerde wedstrijdsport. En om zich negatief uit te spreken over zonde. Het is minder eenvoudig om als een christen te leven. Om voor te leven -dat kan alleen maar indien iemand wedergeboren is- hoe goed en verkieslijk het is die andere renbaan te lopen. Die waarop Paulus doelde. En om op die manier te laten zien dat de dienst van God en de liefde van Jezus Christus alle oorlog en plezier te boven gaat.