Column: Ont-moeten
Vet? Dan moet je bij mama zijn. We zitten aan het ontbijt en mijn jongste zoon lacht. Heel hard. Ik glimlach mee. Als een boer met kiespijn. Het is duidelijk. Er moeten nog wat kilo’s af. Vanavond toch maar weer eens dineren met een salade.
Aan tafel lezen we over Daniël. Drie keer per dag nam hij de tijd om te bidden. Er zijn vrouwen die elke dag om zes uur opstaan om stille tijd te houden. Zou ik ook eens moeten proberen. En zet het op het to-dolijstje, na het punt over het caloriearme eten.
Ik doe nog even wat boodschappen, nadat ik m’n zoon naar school heb gebracht. Nadat de boel is weggeborgen, blijf ik zitten met een enorme hoeveelheid aan plastic rommel. Natuurlijk scheid ik het afval, maar nog beter zou het zijn om verpakkingsloos in te kopen. Daar moet ik me toch eens in verdiepen.
Tijdens de koffie lees ik het kerkblad. Drie huwelijksjubilea worden er aangekondigd. Er zijn diverse gemeenteleden ziek. Een wijkgenoot is geopereerd en hoopt deze week thuis te komen. Denken we aan hen? staat er als slot van het stukje van de dominee. Ik weet het. En schrijf op het lijstje van dingen die ik eigenlijk zou moeten doen: kaartjes sturen.
Ben je er nog? lees ik op de app van een vriendin. Ik heb al zo lang niets van je gehoord. Terechte opmerking. Vrienden zijn belangrijk. En ik voel me schuldig. Dit moet echt. En ik tik terug: Gauw weer x afspreken?
Zitten is het nieuwe roken, staat er in een artikel in een tijdschrift. Het is de reden waarom we op m’n werk regelmatig aan statafels vergaderen. Maar terwijl ik dit doorneem, zit ik onderuitgezakt op de bank. Hup. Ik loop de trap op om de was op te vouwen. Staand. Zou ik vaker moeten doen.
Als ik m’n zoon van school haal, wil de juf nog even praten. Spelling gaat niet vooruit. Leest u wel genoeg met hem? Ik krijg een plastic mapje mee waarin diverse oefenverhalen zitten. Die moeten we vanavond samen maar eens gaan lezen.
De taart die ik vanwege de verjaardag van mijn andere zoon heb gemaakt, is gegarneerd met aardbeien. „Die komen toch niet uit de supermarkt?” vraagt een van de feestgangers. We komen op het onderwerp biologisch eten. Dat zou ik eens moeten proberen.
Mijn to-dolijst is lang.
Langzaam lees ik de punten door.
Help! En streep ze allemaal door. Om een nieuw lijstje te maken. Van dingen die ik wíl.
Dat zou ik vaker moeten doen.