Militaire vakbonden drongen aan op zowel onafhankelijk onderzoek als een extern meldpunt. Ze willen zo voorkomen dat het nog eens zo misgaat als bij de drie militairen die vorige week na lang zwijgen vertelden over verkrachtingen, aanrandingen, mishandelingen en pesterijen.

Volgens de slachtoffers verbood Defensie hun te spreken over wat hun is overkomen, maar dat berust volgens Visser waarschijnlijk op een misverstand. Defensie zou hebben bedoeld dat ze tijdens het onderzoek naar de misstanden niet met andere betrokkenen mochten spreken om het onderzoek niet te beïnvloeden. Om voortaan te voorkomen dat militairen deze regel opvatten als een algeheel spreekverbod, past Visser de afspraken aan.

Bij het onderzoek naar het misbruik maakte een militair uit de compagnie van het slachtoffer en de daders de notulen. Dat mag ook niet meer gebeuren, vindt Visser. Ze gaat vastleggen dat in het vervolg een notulist van een andere eenheid wordt ingeschakeld.

De externe onderzoekers die Visser in de arm neemt, moeten de komende maanden onder andere nagaan of de cultuur binnen de krijgsmacht openheid over misstanden in de weg staat. Zij moeten ook onderzoeken wat er gebeurt met meldingen en of de nazorg die Defensie slachtoffers biedt wel in orde is. Naast dit algemene onderzoek, worden ook de meldingen van de drie slachtoffers nog eens door onafhankelijke onderzoekers bekeken.

Militaire vakbonden willen dat de staatssecretaris een eind maakt aan ontgroeningen en inwijdingsrituelen, omdat machtsmisbruik vaak daar de kop zou opsteken. Maar daar gaat Visser niet op in. Zulke misdragingen zijn onder alle omstandigheden „defensie-onwaardig en onacceptabel”, schrijft ze aan de Tweede Kamer.

Sinds 2014 is driemaal officieel melding gemaakt van misstanden bij ontgroening, meldt Visser.