Amerikanen hebben het nakijken in Syrisch-Russisch machtsspel
De situatie in Syrië is zo complex geworden dat het steeds moeilijker wordt om te ontdekken waar ieders belangen liggen. Terwijl de wereld in beslag werd genomen door de nasleep van het referendum in Irak over Koerdische onafhankelijkheid, vonden er in Syrië twee belangrijke ontwikkelingen plaats.
Allereerst begon Turkije een militaire interventie in het Syrische Idlib. Vervolgens was er het opmerkelijke bericht dat de Syrische Koerden het Conoco-gasveld bij de stad Deir al-Zor in oostelijk Syrië hadden overgedragen aan het Syrische regime. Dit gasveld hadden ze recentelijk met Amerikaanse luchtsteun veroverd op Islamitische Staat (IS).
In Idlib bevindt zich de grootste concentratie jihadisten ter wereld en lange tijd wilde niemand hier zijn vingers aan branden. Idlib wordt volledig gecontroleerd door de Hayat Tahrir al-Sham (HTS), een militie die voortkomt uit al-Qaida. Het bestrijden en vernietigen van de HTS zou daarom prioriteit moeten zijn, maar niet voor Turkije. Op foto’s was te zien hoe het Turkse leger dat Syrië binnentrok werd begeleid door strijders van de HTS.
Het zal niemand verbazen dat de Turkse militaire interventie in Syrië uiteindelijk is gericht tegen de Koerden die vlak bij Idlib het kanton Afrin besturen. Met Russische toestemming is het Turkse leger begonnen Afrin te omsingelen, ongetwijfeld om daar de Koerden aan te vallen.
Of dit werkelijk gaat lukken, valt nog te bezien, omdat Rusland sinds maart een militaire basis heeft in Afrin. Anders gezegd: de Russen werken daar samen met de Koerden. Wie het nog begrijpt die mag het zeggen.
Turkije heeft de afgelopen jaren bij zijn beleid inzake Syrië de ene blunder op de andere gestapeld, en met de Turkse militaire interventie in Idlib zou het weleens in een Russische val kunnen lopen. Turkije riskeert hier serieus een rechtstreekse oorlog met al-Qaida. Moskou kent de Turkse obsessie voor de Koerden, maar probeert zelf tot een akkoord te komen met de Syrische Koerden.
De Amerikaanse strategie in Syrië is vrijwel uitsluitend gebaseerd op de Koerdische bondgenoten. Mochten die in het Russische kamp terechtkomen, dan zullen de VS in Syrië te kijk staan als de spreekwoordelijke keizer zonder kleren.
De tijd hiervoor lijkt gunstig door de ontwikkelingen in buurland Irak, waar de Koerden uit de stad Kirkuk zijn verjaagd. Ook in Irak werden de Koerden door Washington voortdurend geprezen, maar toen het Iraakse leger Kirkuk aanviel, gaven de Amerikanen niet thuis. Iets wat de Syrische Koerden bepaald niet is ontgaan.
Het regime in Damascus liet de afgelopen periode weten dat een eventuele vorm van Koerdische autonomie bespreekbaar is. In Syrië loopt kennelijk alles conform het Russische draaiboek. Dit zou voor de Syrische Koerden betekenen dat ze autonomie kunnen krijgen, op voorwaarde dat ze afstand nemen van de Amerikanen.
Wekelijks levert RD-correspondent Martin Janssen commentaar op actuele gebeurtenissen in het Midden-Oosten. Nu: VS raken achterop door Syrisch-Russische machtspolitiek rond Koerden.