„Een tablet of smartphone hoef ik niet, daar kan ik niet mee overweg. Dat gedoe met je vingers op een scherm; ik houd het bij een laptop. Die staat op mijn bureautje, daar loop ik wel naartoe. Even op Facebook kijken, of op de christelijke gedichtensite waar ik voor schrijf. Even het nieuws lezen. Ik heb ook een eigen blog, daarop vertel ik over de kracht die ik van de Heere God krijg.

Al jaren heb ik chronische pijn aan mijn voeten. Toen er ook nog een zwaar hek op viel, was het gedaan met afstanden lopen. Nu strompel ik alleen nog naar de SPAR om de hoek – en dan bedoel ik ook écht om de hoek. Alles wat daar niet te koop is, bestel ik online. Inktpatronen voor de printer bijvoorbeeld, of kopieerpapier. Vanochtend heb ik nog omega 3 en vitamine C besteld.

Tot mijn 69e heb ik gewerkt. Ik was onder meer enquêteur bij TNS NIPO, en mijn laatste baan was bij een callcenter. Met computers en internet had ik dus ervaring, maar het webwinkelen ging niet gelijk van een leien dakje. Het was niet: dat doe ik wel even. Toch ben ik ermee doorgegaan.

Het grote voordeel van online winkelen is dat je er niet uit hoeft en toch overal kunt neuzen. Als ik iets nodig heb, ga ik googelen. Stel dat ik kleding zoek, dan typ ik: goedkoopste japon, of: goedkoopste blazer. Ik denk niet meteen: „O, dat is leuk”, maar kijk eerst bij andere webwinkels. Prijzen vergelijken vind ik heel belangrijk, en dan heb je online natuurlijk keuze te over. Er komen op mijn scherm heel wat sites en webwinkels voorbij: bol.com, beslist.nl, noem maar op.

Vaak koop ik bij fysieke winkels die ook een webshop hebben, zoals C&A en Klingel. Vitamines bestel ik bij de webwinkel Flindal. Mijn verbandschoenen vond ik ook bij een onlinewinkel. Er stond bij dat mensen zeer tevreden waren over die schoenen en dat ben ik ook. Later kocht ik via diezelfde website mijn rolstoel.

Online zoek ik gericht naar wat ik hebben wil. Reclame ergert me en verleidt me zeker niet tot aankopen. Geregeld verschijnen er op websites advertenties voor iets wat ik al gekocht heb. Dan installeer ik zo’n –hoe heet het ook alweer– ”adblocker”, maar op sommige nieuwssites verschijnt dan het verzoek om die te verwijderen. De media moeten ook geld verdienen, dat begrijp ik wel.

Ik ken de pakketbezorgers die aan de deur komen: die van DHL, die van PostNL. Dat is eigenlijk wel leuk. De bezorger van PostNL zei de vorige keer spontaan: „Dag Petra!” Ik wist dat hij op vakantie was geweest en informeerde hoe hij het had gehad. Dan heb je zomaar een gesprekje.

Nadelen van online winkelen zie ik niet. Ik heb tot nu toe geen enkele negatieve ervaring opgedaan. Toen een webwinkel een keer twee jurken opstuurde in plaats van de ene die ik besteld had, kon ik zonder problemen een exemplaar retourneren. Ze kwamen de jurk zelfs bij mij thuis ophalen.

Of ouderen die online winkelen jong van geest zijn? Ik denk het wel. Mensen schatten mij trouwens vaak jonger in, terwijl ik overgrootmoeder ben. Ik kom nog op de ouderenvereniging van de kerk. De mensen die ik daar ontmoet kopen niets online, is mijn indruk. Niet iedereen heeft een laptop of computer.

Bij bol.com kocht ik een gasfornuis, maar dat bleek niet voorzien van een oven. Een medewerker van het hoofdkantoor ging erachteraan. Die man, Tony, deed op een gegeven moment net alsof hij me kende. Het resultaat was dat ik het fornuis mocht ruilen voor een ander, mét oven. Op een dag kwam ik thuis en was er een pakketje bezorgd bij de buren. Op een briefje stond: „Voor Petra, cadeautje.” Het was appeltaartmix, van Tony. Dat was echt heel leuk. Ik ben een zeer tevreden klant van bol.com.”

Lees ook

„In de winkel zie je of die donkerblauwe blouse ook echt donkerblauw is”