Deze commandant ’2C’ trof Hansina Uktolseja liggend aan. Ze was gewond geraakt door kogels van scherpschutters. Hij herkende haar meteen, zei niets maar schoot twee korte salvo’s op haar met zijn pistoolmitrailleur. Ze had nog bewogen en iets geroepen. ’2C’ had dat deels al in een boek gezegd, maar zei het nu onder ede.

Zijn buddy in die coupé had dinsdag ook gezegd dat hij met zijn revolver had gevuurd op „een beweging”. De twee mariniers legden tegenstrijdige verklaringen af. Ook rond het doodschieten van de gewonde Max Papilaja elders in de trein was dit het geval.

Alle mariniers bevestigden dat duidelijk was dat ze kapers moesten uitschakelen of gevangen moesten nemen als ze zich overgaven of gewond zouden zijn. Ze trainden daar op. Het beeld doemt echter op dat ze in de trein, in alle chaos en troep, meteen hebben geschoten. Hansina werd gevonden met haar handen omhoog.

Volgens advocaat Liesbeth Zegveld is het de nabestaanden in het proces tegen de Staat vooral te doen om waarheidsvinding. Ze vindt dat de verhoren hun vermoedens hebben bevestigd dat het tweetal is gedood zonder acute noodzaak. Dat is volgens haar moord.

De mariniers kunnen niet meer strafrechtelijk worden vervolgd. Zegveld denkt nog na of ze tegen sommigen aangifte van meineed gaat doen. Volgens haar was het overduidelijk dat de mariniers waren voorbereid op hun verhoor en dat ze hadden afgesproken niets over elkaar te verklaren. Ook omzeilden ze in haar ogen heikele punten die op de geluidsband stonden maar die de mariniers „totaal niet herkenden”.

Zegveld gaat overigens niet meer door met een verklaring van een anonieme marinier, die beweerde dat politiek Den Haag destijds een geheime instructie had gegeven. Die zou inhouden dat alle kapers het niet mochten overleven. Alle mariniers wezen dat als „klinkklare onzin” van de hand.

Op 25 oktober komt een tussenvonnis. Daarna komen de eisers en de verdediging nog aan bod en volgt later een uitspraak.