Daarmee verminder je het gezag van de Bijbel niet, verdedigde de vrijgemaakt gereformeerde hoogleraar zich vrijdag in Kampen op een congres over gereformeerde hermeneutiek (uitleg van de Bijbel). „Gezag vraagt om ontvangen en verwerken van onze kant.”

De uitspraak „We weten meer dan Paulus” is afkomstig van de in 1988 overleden synodaal-gereformeerde prof. dr. Gerard Rothuizen. Die „liberaal-gereformeerde kant” wilden De Bruijne en de schrijvers van de bundel ”Gereformeerde hermeneutiek vandaag” –docenten van de Theologische Universiteit Kampen (TUK)– niet op. Zij kiezen een derde weg tussen een „fundamentalistische hermeneutiek die geen enkele rekening houdt met het verschil in context van tekst en lezer, en een liberale hermeneutiek waarin de hedendaagse context het alleenrecht heeft.”

Dr. J. M. Burger, universitair docent systematische theologie aan de TUK, stelde dat in de afgelopen twee eeuwen de hermeneutiek gaandeweg is verbreed tot kritische bezinning op verstaansprocessen. „We zijn contextuele wezens en onze context verschilt met die van toen. Ik vind het verbazingwekkend als een christen daarvan schrikt. Ook ons verstaan is met zonde bevlekt. Omdat ieder mens anders is, zal dat ook voor ieder mens, in iedere context, een eigen kleur krijgen.”

De totaalboodschap van de Bijbel is volgens prof. De Bruijne dat God Zijn gevallen schepping in Christus leidt door het oordeel naar de transformatie van Zijn Koninkrijk. „In de orde van de gevallen schepping bestaat een nadrukkelijk onderscheid tussen man en vrouw, waarbij de man leidinggeeft. In het komende Koninkrijk verliest het onderscheid tussen man en vrouw zijn belang. Publiek leidinggevende posities van vrouwen passen bij het onderweg zijn naar het Koninkrijk.”

Dat pakt bij homoseksualiteit anders uit, aldus de Kamper hoogleraar. De uitdaging is volgens hem om homoseksualiteit niet langer te zien als „gebrokenheid en lijden, maar als een volstrekt gelijkwaardige manier van mens-zijn op weg naar de vervulling van het komende Koninkrijk.”

Daarmee zeg je wat Paulus „zich niet had kunnen voorstellen. Voor hem gold eenvoudig: tegennatuurlijke handelingen en begeerten moet je achter je laten. Maar beter dan de apostelen begrijpen wij dat homoseksualiteit een blijvende identiteitsdimensie kan zijn van een christen.”

Prof. dr. A. Huijgen, hoogleraar systematische theologie aan de Theologische Universiteit Apeldoorn, wil de Reformatie veel positiever waarderen dan in de bundel gebeurt. De Reformatie benadrukt de overtuiging dat de Bijbel het levende Woord van God is. „Woord is niet hetzelfde als tekst. God spreekt Zijn eigen Woord, Hij spreekt ons aan en zo wil de Schrift dan ook ontvangen zijn: als communicatie van de Levende. Anders gezegd: het beloftekarakter van de Schrift geeft de theologische hermeneutiek zijn eigenheid. Centraal staan dan niet ónze verstaansprocessen, zoals de insteek van de bundel lijkt te zijn, maar Góds spreken.” Prof. Huijgen bewondert in de neocalvinistische traditie de moedige openheid richting de cultuur, maar ziet ook het gevaar dat de heersende cultuur de kaders aanreikt waarbinnen de Bijbel ook nog wat mag bijdragen.

Dr. A. van der Dussen, docent aan de Nederlands Gereformeerde Predikantenopleiding, noemde het moedig dat de TUK „zonder aarzeling en royaal de nieuwe hermeneutiek toelaat.” Hij bepleit echter een grondiger onderzoek naar de letterlijke tekst, juist in een tijd van toenemende evangelicalisering en subjectivering. Hij mist in de bundel een filosofische bijdrage. „Lopen we na de bedwelming door de verlichting en haar zuivere kennis nu het gevaar ons te laten bedwelmen door het hermeneutische levensbesef?”

Zie ook:

„Christen minder onbevangen in lezen Schrift”, Reformatorisch Dagblad (28-09-2017)